Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2016r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Mirosław Rogowski

Protokolant:Dorota Osojca

po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2016r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa małoletnich: B. T. i Z. T. reprezentowanych przez S. T.

przeciwko P. T.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa z dniem 14.12.2015r. alimenty należne od pozwanego P. T. małoletnim dzieciom do kwot: 600,00 zł (sześćset złotych) miesięcznie B. T. i 450,00 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie Z. T., łącznie 1.050,00 zł miesięcznie, płatne do 15-go dnia każdego miesiąca do rąk matki dzieci S. T. z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki, z dotychczasowych w kwotach 500,00 zł dla B. i 300,00 zł dla Z. ustalonych w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym w Kamiennej Górze 21.05.2014r. w sprawie sygn. akt IX RC 39/14,

II.  w pozostałej części oddala powództwo,

III.  koszty procesu pomiędzy stronami wzajemnie znosi,

IV.  nakazuje pozwanemu, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze) kwotę 150,00 zł tytułem kosztów sądowych,

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. IIIRC 290/15

UZASADNIENIE

S. T., działająca w imieniu małoletnich dzieci domagała się podwyższenia alimentów należnych im od pozwanego P. T. do kwot po 1.200 zł na rzecz B. T. i Z. T., łącznie 2.400 zł z dotychczasowych : 500 zł dla B. i 300 zł dla Z.. Żądanie pozwu uzasadniła tym, że dotychczas zasądzone kwoty nie zaspokajają potrzeb dzieci, a możliwości majątkowe i zarobkowe poznanego pozwalają na zasądzenie wyższych kwot. Podniosła, że swój obowiązek alimentacyjny wobec powodów powinna zaspokajać przez osobiste starania o ich utrzymanie i wychowanie.

W odpowiedzi na pozew (k .128 – 130), pozwany wniósł o oddalenie powództwa zarzucając, że nie wzrosły potrzeby powodów od zasądzenia świadczeń alimentacyjnych w dotychczasowych kwotach. Zauważył, że S. T. nie powinna ograniczać wykonywania swojego obowiązku alimentacyjnego do osobistych starań o ich utrzymanie i wychowanie, w sytuacji gdy B. uczęszcza do szkoły, a Z. do przedszkola.

Sąd ustalił:

Małoletni B. T. ma 9,5 roku, a Z. 3 lata. S. dziećmi S. T. i pozwanego P. T.. Po rozwodzie rodziców mieszkają z matką, która wykonuje nad nimi władzę rodzicielską. Ojciec utrzymuje z nimi styczność i zobowiązany jest do łożenia alimentów w kwotach ustalanych przez sąd lub w ugodzie przed sądem ( okoliczności bezsporne).

Ostatnia konkretyzacja obowiązku alimentacyjnego miała miejsce w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze w dniu 21. 05. 2014 r. na kwoty: 500 zł miesięcznie dla B. i 400 zł dla Z..

dowód: ugoda – k. 27 akt IX RC 39/14.

Wtedy: B. T. miał 7,5 roku. Uczył się w I klasie szkoły podstawowej. Miał skłonności do infekcji dróg oddechowych, miewał bóle migrenowe konsultowane z neurologiem i bliżej nieokreślone przypadłości ortopedyczne. Z. natomiast była 11 miesięcznym niemowlęciem. B. ogólnie zdrowa. S. T. korzystała z urlopu macierzyńskiego i otrzymywała zasiłek macierzyński w wysokości 898,69 zł brutto (736,69 zł netto). Pozwany natomiast zatrudniony był w (...) Sp. Z.o.o. w K. na stanowisku ślusarza – spawacza za wynagrodzeniem 2025,60 zł brutto (1513,55 zł netto). Rodzice osiągali porozumienie w ważnych sprawach dzieci.

dowód: akta IX RC 39/14 w szczególności zaświadczenia o dochodach –k. 4 i 8,

odpis wyroku rozwodowego – k. 18, odpis aktu urodzenia Z.

T. – k. 7, twierdzenia stron,

zeznania S. T. – k. 166 (00:06:10 – 00:28:00).

Obecnie:

Małoletni B. T. uczy się w III klasie szkoły podstawowej. J. przeciętnym uczniem. Zaczyna sprawiać kłopoty wychowawcze. J. nieposłuszny matce i nie chce się uczyć. Z tego powodu przechodzi badania w Poradni (...) w K.. Wymaga pomocy w nauce matematyki i języka angielskiego. Interesuje się sportem – lubi jeździć na rowerze i trenuje karate. Uczęszcza na zajęcia klubu karate w K., które finansuje dziadek ojczysty kwotą 75 zł miesięczne. On też sfinansował wakacyjny obóz karate kwotą 1.350 zł. Stan zdrowia chłopca ustabilizował się. Ostatnia wizyta u neurologa miała miejsce około 2 lata temu, a u ortopedy 1 – 1,5 roku temu.

Powódka Z. T. uczęszcza do żłobka od lutego 2015 r., w godzinach od 8.00 do 16.00, za który odpłatność wynosi około 300 zł miesięcznie za pełny miesiąc i obejmuje wyżywienie w postaci 2 posiłków. Dziecko jest alergikiem. Często zapada na infekcje górnych dróg oddechowych. Leczone jest w prywatnym gabinecie pediatrycznym, w którym odpłatność za wizytę wynosi 80 zł. W przypadku zachorowania nie jest odprowadzane do żłobka, przebywa pod opieką matki, a odpłatność nie jest za ten czas naliczana.

dowód: zaświadczenia lekarskie – k. 15, 16,

umowy o świadczenie usług żłobkowych – k. 66 -67 i wydruki z

transakcji bankowych – k. 32 – 40,

zeznania świadka I. O. – k. 140 (00:18:41 – 00:25:20),

zeznania S. T. – k. 166 (00:06:10 – 00:28:00).

zeznania pozwanego – k. 166 (00:28:00 – 00:40:14),

S. J. zatrudniona przez swoja matkę I. O. w prowadzonym przez nią sklepie na stanowisku sprzedawcy. Obecnie korzysta z urlopu wychowawczego. Otrzymuje świadczenie wychowawcze w kwocie 400 zł miesięcznie. Na dzieci pobiera zasiłki rodzinne w kwocie 207 zł. J. właścicielem mieszkania spółdzielczego, w którym mieszka wraz z dziećmi i obecnym partnerem życiowym. Za mieszkanie ma naliczane opłaty w kwocie 720 zł obejmujące również należności za ogrzewanie oraz ciepłą i zimną wodę. Opłaca odrębnie energię elektryczna kwotą około 180 zł miesięcznie oraz internet z telewizją kablową kwotą 69 zł. Otrzymuje dodatek mieszkaniowy w wysokości 425 zł miesięcznie. J. współwłaścicielem samochodu F. (...) z 2006 r, z którego korzysta.

S. T. jest zdrową, zdolną do pracy osobą. Z wykształcenia jest technikiem administracyjno – prawnym. W przeszłości wykonywała jedynie pracę sprzedawcy. Od lipca 2016 r. planuje wrócić do pracy u swojej matki. Materialnie wspiera ją najbliższa rodzina.

Dowód: zaświadczenia MOPS w K. – k. 136 i 137,

wydruki transakcji bankowych – k. 41 – 65,

zeznania świadka I. O. – k. 140 (00:18:41 – 00:25:20),

zeznania S. T. – k. 166 (00:06:10 – 00:28:00).

Od 17 czerwca 2016 r., Pozwany P. T. posiada status bezrobotnego, bez prawa do zasiłku. Po ustaniu stosunku zatrudnienia z (...) Sp. Z.o.o. w K. po ostatniej sprawie alimentacyjnej nie wykonywał żadnego stałego zatrudnienia. Zamierzał wyjechać do pracy za granice, do czego nie doszło. Podejmował jedynie prace dorywcze za nieustalonym wynagrodzeniem. J. zdrowym zdolnym do pracy mężczyzną w wieku 31 lat. Ukończył studia licencjackie na kierunku : zarządzanie - marketing ale związanej z nim pracy nie wykonywał. Posiada również kwalifikacje mechanika samochodowego i spawacza, w którym to zawodzie pracował zarobkowo. J. właścicielem połowy domu jednorodzinnego, w którym zamieszkuje wraz z rodzicami, prowadząc jednak odrębne gospodarstwo domowe. J. również współwłaścicielem samochodu A. (...) z 2003 r, z którego korzysta. Nie ma na utrzymaniu innych dzieci, poza powodami. Poza alimentami, w zasądzonych dotychczas kwotach finansuje im koszty eksploatacji telefonu, daje co jakiś czas drobne kwoty. Kupił synowi tablet i opłaca za niego abonament.

dowód: odpisy zeznań podatkowych pozwanego – k. k. 160 – 164,

zaświadczenia PUP w K. – k. 165,

zeznania pozwanego – k. 166 (00:28:00 – 00:40:14),

Pogorszeniu uległy wzajemne relacji rodziców dzieci. Ustała współpraca w sprawach dzieci i dochodzi do nieporozumień w sprawie styczności z nimi pozwanego, co jest przedmiotem odrębnego postepowania sądowego. S. T. otrzymuje wsparcie materialne dla dzieci ze strony rodziców pozwanego, także w postaci zakupu poszczególnych artykułów jak na przykład odzieży i obuwia oraz finansowania wydatków.

dowód: zeznania świadka I. O. – k. 140 (00:18:41 – 00:25:20),

zeznania S. T. – k. 166 (00:06:10 – 00:28:00).

zeznania pozwanego – k. 166 (00:28:00 – 00:40:14).

Sąd zważył:

Zgodnie z art. 138 k.r.o. podstawą zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego może być zmiana stosunków. Należy przez to rozumieć zmianę okoliczności wymienionych w art. 135 § 1 k.r.o: potrzeb uprawnionych, w przedmiotowej sprawie powodów B. T. i Z. T. oraz możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanych - ojca P. T. i matki S. T.. Punktem odniesienia do sytuacji obecnej jest stan ustalony w toku postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem z 21. 05. 2014 r. Aby zmiany te skutkowały nową konkretyzacją obowiązku alimentacyjnego powinny być istotne, czyli w odpowiednio dużym zakresie i trwałe.

W żadnym razie Sąd nie jest upoważniony do kontroli i weryfikacji ustaleń i co za tym idzie zatwierdzonej przez sąd ugody w której skonkretyzowany został obowiązek alimentacyjny w dniu z 21. 05. 2016 r. Przyjąć należy, bez dyskusji, że ustalona kwota świadczeń alimentacyjnych byłą odpowiednia i odzwierciedlała stan stosunków w dacie orzekania.

W ocenie Sądu nastąpiła w przedmiotowej sprawie zmiana stosunków dająca podstawę do podwyższenia alimentów.

Przede wszystkim wzrosły potrzeby uprawnionych. Oboje są o 2 lata starsi. Nastąpił ich rozwój fizyczny i intelektualny, co pociąga za sobą większe wydatki na potrzeby czysto egzystencjalne (w tym: wyżywienie, ubranie). B. T. ma już 9,5 roku. Kontynuuje naukę szkolą w kolejnych klasach szkoły podstawowej, co pociąga za sobą większe wydatki szkolne. Ujawniły się pewne problemy wychowawcze skutkujące potrzebą przeprowadzenia badania i ewentualnej terapii w (...) w K.. Chłopiec rozwija swoje zainteresowania sportowe, co wymaga wydatków nie tylko na niezbędne opłaty, które ponosi rodzina pozwanego ale i na wyposażenie w odpowiednią odzież i dodatkowe akcesoria. Zmniejszyły się z kolei jego potrzeby w zakresie leczenia. Nie zapada już tak często, jak poprzednio na infekcje dróg oddechowych, a ostatnie wizyty u lekarzy specjalistów miały miejsce w odległym czasie.

Wzrost potrzeb Z. T. związany jest przede wszystkim z jej stanem zdrowia, w szczególności częstą zapadalnością na infekcje dróg oddechowych na tle alergicznym i potrzebą leczenia.

Opisany wzrost potrzeb dzieci, chociaż jest niewątpliwie odczuwalny dla zaspokającej je bezpośrednio matki i na tyle istotny, że powinien skutkować nową konkretyzacją obowiązku alimentacyjnego, to jednak nie jest duży. Uprawnieni są bowiem jeszcze małymi dziećmi, nie wkroczyli w wiek intensywnego rozwoju, czy dorastania, a w istotnym dla rozstrzygnięcia okresie czasu nie było procesów inflacyjnych, które powodowałyby realny spadek wartości ustalonych wcześniej świadczeń alimentacyjnych.

W toku poprzedniej sprawy alimentacyjnej pozwany zatrudniony był na pełnym etacie. Nie było podstaw do przyjęcia, że jego możliwości zarobkowe są wyższe niż otrzymywane wynagrodzenie za pracę. Obecnie posiada status bezrobotnego, co nie oznacza, że nie ma możliwości zarobkowych. J. wszak młodym, zdrowym i zdolnym do pracy mężczyzną. Posiada kwalifikacje i doświadczenie zawodowe oraz wolny czas, gdyż nie jest obciążony bezpośrednio żadnymi obowiązkami rodzinnymi. Mając obowiązek alimentacyjny powinien czynić szczególne starania o znalezienie odpowiedniego zatrudnienia, dającego możliwość utrzymania dzieci. Nie powinien mieć z tym większego problemu, gdyż obecnie występuje duża podaż zatrudnienia na rynku pracy.

Nie zmieniła się znacząco sytuacja materialna S. T.. Zarówno uprzednio, jak i obecnie nie pracowała, zajmując się wychowaniem dzieci. Niewielkiemu zmniejszeniu uległy uzyskiwane przez nią dochody, gdyż zasiłek wychowawczy, który pobiera jest nieco niższy od otrzymywanego poprzednio świadczenia macierzyńskiego. Dochody te nie odzwierciedlają jednak jej możliwości zarobkowych. Wiek szkolny syna i uczęszczanie córki do placówki opiekuńczej dają jej możliwość podjęcia pracy w ramach posiadanych kwalifikacji i doświadczenia zawodowego, w sytuacji dużej podaży ofert pracy na stanowisku sprzedawcy. Zresztą z jej deklaracji wynika, że od lipca 2016 r. wróci do pracy na stanowisku sprzedawcy w sklepie matki.

Powyższa ocena uprawnia - zdaniem Sądu - do podwyższenie świadczeń alimentacyjnych o kwotę 100 zł dla B. T. i o kwotę 150 zł dla Z. T.. Zasądzone kwoty - odpowiednio 600 zł i 450 zł powiększone o przysługujące na nich zasiłki rodzinne dają sumy przekraczające: 700 zł i 550 zł, które powinny zaspokoić większość (około 75%) potrzeb dzieci na dobrym poziomie, odpowiadającym stopie życiowej ojca. W pozostałej części winna je zaspokoić S. T. swoim staraniem, obok osobistej troski o ich utrzymanie i wychowanie. Jako pomoc powodującą wzrost stopy życiowej dzieci powyżej stopy życiowej ojca potraktować należy wsparcie materialne udzielane przez ojca pozwanego. Podobne potraktować należy ewentualne wsparcie udzielane w ramach rządowego programu 500+.

Wobec powyższego powództwo w pozostałej części podlegało oddaleniu.

Z uwagi na to, że pozwany uległ tylko w niewielkiej części Sąd zniósł koszty procesu pomiędzy stronami na podstawie art. 100 k.p.c. O zwrocie kosztów sądowych orzekł natomiast na podstawie w art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.