Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 stycznia 2017r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Mirosław Rogowski

Protokolant:Dorota Osojca

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2017r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa małoletniego I. W. reprezentowanego przez A. W.

przeciwko F. W.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa z dniem 01.09.2016r. alimenty należne od pozwanego F. W. małoletniemu I. W. do kwoty 800,00 zł (osiemset złotych) miesięcznie, płatne do 15-go dnia każdego miesiąca do rąk matki dziecka A. W. z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki, z dotychczasowych w kwocie 650,00 zł ustalonych w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym w Kamiennej Górze 24.08.2012r. w sprawie sygn. akt IIIRC 146/12,

II.  w pozostałej części oddala powództwo,

III.  koszty procesu pomiędzy stronami wzajemnie znosi,

IV.  nakazuje pozwanemu, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze) kwotę 90,00 zł tytułem kosztów sądowych,

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. III RC 145/16

UZASADNIENIE

A. W. – przedstawiciel ustawowy małoletniego I. W. wystąpiła o podwyższenie alimentów należnych mu od ojca F. W. do kwoty 1.300 zł miesięcznie, z dotychczasowych – 650 zł i obciążenie go kosztami procesu. Żądanie pozwu uzasadniła tym, że wraz z jego wiekiem wzrosły potrzeby syna na wyżywienie, ubranie, edukację, realizację zainteresowań i leczenie, a także wzrosły zarobki pozwanego, a zmalały jej dochody. Oceniła, że w konsekwencji tych zmian nie jest w stanie podołać wydatkom na utrzymanie dziecka.

W odpowiedzi na pozew (k. 35 – 41) pozwany wniósł o oddalenie powództwa i obciążenie strony powodowej kosztami procesu zarzucając, że przeszacowała ona jego możliwości zarobkowe i nie uwzględniła przychodów jakie sama uzyskuje z zasiłku „kindergeld”. Podniósł, że zmianie uległa jego sytuacja rodzinna, gdyż na utrzymaniu ma dwoje kolejnych dzieci a ponadto, że oprócz płacenia alimentów finansuje niektóre potrzeby powoda bezpośrednio przez robienie zakupów i uiszczanie opłat. Poddał wreszcie w wątpliwość prawidłowość wykorzystywania przez A. W. jej możliwości zarobkowych uzasadnianych deklarowanym wynagrodzeniem za pracę.

Sąd ustalił:

Powód I. W. ma 15 lat i pochodzi z małżeństwa A. W. i F. W.. Mieszka z matką, która wykonuje władzę rodzicielską nad nim. Ojciec zobowiązany jest do alimentowania go kwotami ustalanymi przez sąd w wyrokach i przez rodziców w ugodach zawieranych przed sądem. Ostatnia konkretyzacja obowiązku alimentacyjnego F. W. miała miejsce w ugodzie zawartej w dniu 24. 08. 2012 r. na kwotę 650 zł.

dowód: ugoda – k. 12 akt III RC 146/12.

Wtedy:

- Powód miał 11 lat i uczył się w szkole podstawowej. Miał typowe dla wieku potrzeby. Pozostawał w leczeniu ortodontycznym prowadzonym na ubezpieczalnię – korzystał z aparatu ortodontycznego. Rozpoczął też terapię psychologiczną. Pozostawał też w leczeniu okulistycznym, nosił okulary. Uczył się grać na instrumencie w (...)w K..

- A. W. zamieszkiwała tylko z synem. Zatrudniona była w firmie (...)w K. za średnim wynagrodzeniem około 1.700 zł miesięcznie brutto (około 1300 zł netto).

- Pozwany pracował za granicą – w Niemczech za wynagrodzeniem 2.000 euro miesięcznie brutto (1.356 euro netto). Nie miał na utrzymaniu innych osób.

- F. W. interesował się synem. Miał z nim comiesięczny bezpośredni kontakt. Oprócz płacenia alimentów w ustalonych kwotach zaspokajał jego potrzeby także w ten sposób, że dawał mu kieszonkowe – 10 euro miesięcznie, kupował różne rzeczy np. zabawki, gry komputerowe i bezpośrednio finansował niektóre wydatki (np. wizyty u okulisty i zakup okularów).

dowód: akta III RC 146/12.

Obecnie:

Małoletni I. W. kontynuuje naukę w III klasie gimnazjum w miejscu zamieszkania. Jego potrzeby wzrosły w związku z tym, że jest starszy, rozwinął się fizycznie i intelektualnie, realizuje swoje zainteresowania. W konsekwencji wzrosły wydatki na wyżywienie, gdyż więcej je i lepiej się odżywia; na ubranie, gdyż potrzebuje większe rozmiary odzieży i obuwia oraz większy asortyment. Realizuje swoje zainteresowania muzyczne ucząc się grać na gitarze elektrycznej w szkole muzycznej w J., za co odpłatność wynosi 140 zł miesięcznie plus koszty dojazdu (wspólnego z inną osobą). Jest dobrym uczniem. Uczy się dodatkowo języka angielskiego w systemie korespondencyjnym w (...), co kosztuje 45 zł miesięcznie. Z powodu kontuzji nogi zaniechał uprawiania sportu – karate, za co płacił pozwany i ćwiczeń na siłowni. Kontynuuje prowadzone wcześniej terapie: ortodontyczną i okulistyczną, a wydatki z tym związane nie uległy istotnym zmianom. Doznał kontuzji nogi, z którego to powodu odbył wizytę u ortopedy kosztująca 100zł.

dowód: zaświadczenie szkoły Muzycznej Y. – k. 32,

zeznania A. W. – k. 89 i 90 (00:09:34 – 00:22:37,

00:37:42 – 00:53:18.

Nie zmieniła się sytuacja rodzinna A. W., w dalszym ciągu prowadzi sama z synem gospodarstwo domowe. Zmieniła zatrudnienie na pracę w firmie (...) w W., na stanowisku kierownika autoryzowanego punktu sprzedaży, za wynagrodzeniem 1.850 zł miesięcznie brutto, którą w większości przeznacza na zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych. Finansowo wspiera ją wydatnie matka.

dowód: umowa o pracę – k. 13, zaświadczenie o zarobkach – k. 67,

zeznania A. W. – k. 89 i 90 (00:09:34 – 00:22:37,

00:37:42 – 00:53:18.

W 2014 roku pozwany ożenił się A. K. i wraz z żoną mieszka w Niemczech. Z ich związku pochodzi dwoje dzieci w wieku 2 i 3 lat. Posiada stałą pracę za całkowitym wynagrodzeniem w kwotach około 2.500 euro miesięcznie brutto. Jego stałe wynagrodzenie netto waha się pomiędzy 1.900 euro, a 2.253 euro. Z uwagi na pracę także poza miejscem zamieszkania otrzymuje diety i ryczałty na samochód. Jego żona zatrudniona jest na część etatu z uwagi na konieczność zajmowania się małymi dziećmi, za wynagrodzeniem 170,52 euro miesięcznie netto. Rodzina otrzymuje świadczenie rodzinne na każde z trojga dzieci (żona pozwanego ma jeszcze 7 letnie dziecko z innego związku) w kwotach po około 190 euro miesięcznie.

dowód: odpisy aktów urodzeń dzieci – k. 64,

zaświadczenia o zarobkach – k. 45 i 46,

zeznania pozwanego – k. 89 i 90 (00:22:37 – 00:31:49 i 00:53:18 –

01:05:09).

F. W. łoży regularnie i terminowo zasądzone kwoty alimentów. Interesuje się powodem. 9 – 10 razy w roku odwiedza go w Polsce i zabiera na różne okresy czasu poza miejsce zamieszkania z matką. Utrzymuje też z nim kontakt na odległość przez telefon i internet. Przekazuje mu okazjonalnie bezpośrednio drobne kwoty pieniędzy i finansuje niektóre wydatki, na przykład opłacał zajęcia karate, zakupił gitarę, czasem kupuje odzież i obuwie. Organizuje synowi wypoczynek. W ostatnie wakacje spędził z nim jeden miesiąc w kraju i za granicą. Utrzymywał go w tym czasie niezależnie od przekazania alimentów do rąk A. W.. Wystarał się też o świadczenie rodzinne w Niemczech, które w kwocie 190 euro jest przesyłane przez urząd niemiecki, bezpośrednio matce powoda (okoliczności niesporne). We wrześniu 2016 r. otrzymała też z tego tytułu wyrównanie w kwocie przekraczającej 10 tysięcy euro, z czego 13.000 zł zwróciła pozwanemu na jego żądanie.

Sąd zważył:

Zgodnie z art. 138 k.r.o. podstawą do zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego może być zmiana stosunków. Należy przez nią rozumieć zmianę okoliczności, od których zależy zakres obowiązku alimentacyjnego wymienionych w art. 135 § 1 k.r.o. Są nimi usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do świadczeń alimentacyjnych – powoda I. W. oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanych do alimentacji – A. W. i pozwanego F. W.. Aby zmiana stosunków znalazła odzwierciedlenie w nowej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego powinna być istotna, to znaczy odpowiednio duża i trwała.

W ocenie Sądu nastąpiła zmiana stosunków dająca podstawę do nowej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego pozwanego.

Nie ulega wątpliwości, że wzrosły potrzeby powoda I. W. i w tej kwestii strony są zgodne. Wzrost ten jest znaczący. Od ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego pozwanego upłynęło już bowiem znacznie ponad cztery lata. Chłopiec ma już ponad 15 lat i znajduje się w okresie intensywnego rozwoju. Bezsporne jest pomiędzy stronami, że rozwinął się fizycznie (ma około 180 cm wzrostu) i intelektualnie (kontynuuje z powodzeniem naukę w III klasie gimnazjum, uczy się języka obcego). Nie wymaga specjalnego uzasadniania teza, że zaspokajanie jego potrzeb w tych zakresach obecnie wymaga większych nakładów finansowych niż w okresie poprzedniej sprawy alimentacyjnej. Chłopiec kontynuuje swoje zainteresowania muzyczne ucząc się gry na gitarze w J., co pociąga nieco większe wydatki niż poprzednio, kiedy realizował je w miejscu zamieszkania. Ograniczył natomiast swoją aktywność sportową i w tym zakresie jego zapotrzebowanie na środki pieniężne nie wzrosło. Nie ma również podstaw do przyjęcia, wbrew twierdzeniu A. W., że wzrosły znacznie potrzeby wynikające z ochrony zdrowia. Jeżeli wzrosły, to wzrost ten jest niewielki i wynika z odpłatności kwotą 30 zł za jedną wizytę u ortodonty oraz jednorazowej odpłatności za prywatną wizytę u ortopedy.

Nie zmieniła się w sposób istotny sytuacja materialna A. W.. Zatrudniona jest za najniższym krajowym wynagrodzeniem (aktualnie 2.000 zł miesięcznie), podczas gdy poprzednio zarabiała 1.700 zł. Jest sytuacja rodzinna nie uległa zmianie.

Znacznie wzrosły natomiast dochody pozwanego. Porównanie aktualnego zarobku netto (średnio około 2.100 euro) z poprzednim – 1.356 euro daje różnicę ponad 700 euro. Zmiana ta nie może jednak znaleźć odzwierciedlenia wprost w nowej konkretyzacji jego obowiązku alimentacyjnego wobec powoda. Zmieniła się powiem zasadniczo sytuacja rodzinna F. W.. Z nowego małżeństwa pochodzi bowiem dwoje kolejnych dzieci, wobec których również posiada obowiązek alimentacyjny. Na nim spoczywa zasadniczy ciężar utrzymania nowej rodziny z tego powodu, że jego żona wykonuje pracę zarobkową w ograniczonym zakresie i za niskim wynagrodzeniem, z uwagi na konieczność sprawowania pieczy nad małymi dziećmi. Ponosi wyższe, niż poprzednio, wydatki mieszkaniowe.

Wobec powyższej oceny Sąd uznał, że zaszła podstawa do podwyższenia alimentów o 150 zł miesięcznie, do kwoty 800 zł. Kwota ta powinna wystarczyć dla zaspokojenia zdecydowanej większości potrzeb powoda na stopie życiowej z pewnością nie niższej od stopy życiowej każdego z rodziców. Zauważyć również należy, że A. W. otrzymuje obecnie od państwa niemieckiego świadczenie „kindergeld” w kwocie 190 euro (równowartość około 800 zł), które również powinno być spożytkowane przede wszystkim na potrzeby syna. Na uwagę zasługuje również okoliczność, że F. W. interesuje się sprawami powoda. Mimo znacznej odległości ich miejsc zamieszkania utrzymuje z nim częsty kontakt i zapewnia na swój koszt atrakcyjne spędzanie czasu, niezależnie od przekazywanych do rąk A. W. pieniędzy tytułem alimentów. Zaspokaja też materialne potrzeby syna przez okazjonalne przekazywanie mu tzw. kieszonkowego, zakup odzieży i butów, gitary oraz finansowanie realizacji zainteresowań (opłata zajęć karate). Konkludując, suma zasądzonej kwoty alimentów, świadczenia rodzinnego od państwa niemieckiego i wartości wsparcia udzielanego powodowi przez pozwanego bezpośrednio przez zakup dóbr, powinna wystarczyć dla zaspokojenia potrzeb dziecka w całości. W tej sytuacji obowiązkiem matki chłopca pozostaje należyte gospodarowanie pieniędzmi, które ma do dyspozycji i osobiste starania o jego utrzymanie i wychowanie. Zauważyć przy tym należy, że potrzeby I. W., chociaż już znaczne i większe niż poprzednio, nie są jeszcze bardzo duże, o czym rodzice przekonają się zapewne w przyszłości, kiedy będzie stawał się dorosły, kontynuował naukę na kolejnych poziomach edukacji, być może poza miejsce zamieszkania, a także realizował dalsze zainteresowania.

Wobec powyższego powództwo w pozostałej części podlegało oddaleniu.

Z uwagi na to, że powództwo uwzględnione zostało tylko częściowo Sąd zniósł wzajemnie koszty procesu pomiędzy stronami, na podstawie art. 100 k.p.c. O zwrocie kosztów sądowych orzekł natomiast na podstawie w art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach.

M. R.