Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2024 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący:Sędzia Mirosław Rogowski

Protokolant:Natalia Jasiurkowska

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2024 r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa małoletniego L. C. reprezentowanego przez J. B.

przeciwko Ł. C.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego Ł. C., na rzecz małoletniego L. C., ur. (...) alimenty w kwocie 850,00 zł (osiemset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, począwszy od 04.09.2024 r. płatne do 10-go dnia każdego miesiąca, do rąk matki dziecka J. B., z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności,

II.  w pozostałej części oddala powództwo,

III.  nie obciąża pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów sądowych na rzecz powoda,

IV.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100,00 zł tytułem kosztów sądowych,

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. III RC 121/24

UZASADNIENIE

J. B. działająca w imieniu małoletniego powoda L. C. wniosła o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego Ł. C. kwoty 1.200 zł tytułem alimentów oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Żądanie pozwu uzasadniła tym, że pozwany jest ojcem powoda i zamieszkuje oddzielnie. Oceniła, że dla zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb dziecka potrzeba 2.400 zł miesięcznie i wskazała, że do tej pory pozwany dobrowolnie łoży alimenty ale w niewystarczającej kwocie – 750 zł miesięcznie od września 2022 r, a wcześniej w kwocie 500 zł. podniosła, że posiada on wysokie możliwości zarobkowe i majątkowe, gdyż ma specjalistyczne wykształcenie średnie, jest technikiem BHP.

W odpowiedzi na pozew Ł. C. wniósł o oddalenie powództwa. Zarzucił, że łoży dobrowolnie na rzecz powoda kwotę 750 zł alimentów, która jest w chwili obecnej odpowiednia. Oceniając, że dla zaspokojenia potrzeb powoda wystarczająca jest kwota 1.500 zł miesięcznie podniósł, że utrzymuje z synem bardzo szerokie kontakty ustalone przed sądem i zabierając syna poza miejsce zamieszkania z matką zapewnia mu bieżące utrzymanie, organizuje atrakcyjnie czas i ponosi z tego tytułu wydatki. Stwierdził, że prowadzi działalność gospodarczą, z której uzyskuje dochód w wysokości 1.600 zł miesięcznie, podejmuje również dodatkowe zatrudnienie, które przynosi mu dochód w wysokości 1.000 zł.

Sąd ustali:

J. B. i pozwany Ł. C. są rodzicami powoda L. C. ur. (...) Do sierpnia 2022 r. pozostawali w związku partnerskim, zamieszkiwali razem i oboje zajmowali się wychowaniem dziecka i zaspokajaniem jego potrzeb. Po rozstaniu się zamieszkują oddzielnie, J. B. wraz z synem w M., a Ł. C. w K.. Pozwany utrzymywał częsty kontakt z synem, zabierając go poza miejsce zamieszkania z matką na ustalony z nią czas. Dobrowolnie przekazywał J. B. kwotę 500 zł miesięcznie tytułem alimentów, a od listopada 2022 r przekazuje kwoty po 750 zł miesięcznie.

dowód: odpis aktu urodzenia powoda – k. 6,

zeznania J. B. – k. 52 i 53 (00:09:53 – 00:32:21, i 00:49:28 –

00:59:54),

zeznania pozwanego – k. 52 i 53 (00:32:21 – 00:48:35 i 00:59:54 –

01:11:25).

Powód ma prawie 6 lat i uczęszcza do przedszkola. Jest ogólnie zdrowy i posiada typowe dla wieku potrzeby. Wprawdzie w przeszłości zdiagnozowano u niego problemy nefrologiczne i kardiologiczne ale leczone one były na ubezpieczalnię, a obecnie sytuacja zdrowotna w tym zakresie jest stabilna, nie bierze leków, odbywa okresowe bezpłatne kontrole. Z uwagi dysfunkcje stopy nosi specjalistyczne wkładki ortopedyczne, których zakup finansują oboje rodzice oraz korzysta z pomocy fizjoterapeuty. W sezonie jesienno - zimowym zapada czasem na infekcje, których leczenie wymaga zakupu lekarstw. Cierpi na nietolerancję laktozy, co podnosi koszty jego wyżywienia. Jest w trakcie leczenia próchnicy zębów i konsultacji ortodontycznej, przy czym procedury te są finansowane przez NFZ. Chłopiec jest aktywny fizycznie, uczęszcza na treningi piłki nożnej za które odpłatność wynosi 60 zł miesięcznie, a w poprzednim sezonie zimowym uczył się jeździć na nartach.

dowód: dokumentacja medyczna – k. 7 – 11, 14, 16, 17 - 18

zeznania J. B. – k. 52 i 53 (00:09:53 – 00:32:21, i 00:49:28 –

00:59:54),

zeznania pozwanego – k. 52 i 53 (00:32:21 – 00:48:35 i 00:59:54 –

01:11:25).

J. B. i pozwany Ł. C. zgodnie ustalili, że ojciec będzie kontaktował się z malol. L. C.:

- w każdą środę tygodnia od godziny 14:00 do godziny 19:00, przy czym ojciec dziecka zobowiązany będzie do obierania go z przedszkola przed kontaktami i odprowadzania dziecka po zakończonym kontakcie do jego miejsca zamieszkania u matki, z zastrzeżeniem, że w przypadku środy wolnej od zajęć dziecka uczestnik postępowania będzie miał kontakt od godziny 9:00, a także w przypadku śród przypadających podczas wakacji gdy matka małoletniego będzie korzystać w tym czasie z wyjazdu wypoczynkowego – dodatkowego kontaktu w innym czasie uzgodnionym przez strony,

- w co drugi weekend każdego miesiąca od godziny 9:00 w sobotę do godziny 19:00 w niedzielę, przy czym ojciec dziecka zobowiązany będzie do obierania go z miejsca zamieszkania z matką przed kontaktem i odprowadzania dziecka po zakończonym kontakcie do jego miejsca zamieszkania u matki,

- w okresie wakacji letnich, w każdy ostatni, pełny tydzień lipca i sierpnia, poczynając od poniedziałku o godzinie 9:00 i kończąc na niedzieli o godzinie 19:00, przy czym ojciec dziecka zobowiązany będzie do obierania go z miejsca zamieszkania z matką przed kontaktem i odprowadzania dziecka po zakończonym kontakcie do jego miejsca zamieszkania u matki,

- w ferie zimowe w drugi pełny tydzień tych ferii, poczynając od poniedziałku o godzinie 9:00 i kończąc na niedzieli o godzinie 19:00, przy czym ojciec dziecka zobowiązany będzie do obierania go z miejsca zamieszkania z matką przed kontaktem i odprowadzania dziecka po zakończonym kontakcie do jego miejsca zamieszkania u matki,

Ustalone Kontakty są wykonywane. W tym czasie pozwany utrzymuje w pełni syna, zakupuje mu odzież i zabawki, wyjeżdża z nim na basen, na place zabaw i trampoliny, do kina, zawozi go na treningi i przywozi po nich. Oprócz płacenia alimentów wydaje na powoda około 500 zł miesięcznie. Rodzice nie konsultują ze sobą zakupów robionych dla syna i zakupione rzeczy przetrzymują w swoich mieszkaniach.

dowód: ugoda – k. 23 akt III Nsm 142/24

zeznania J. B. – k. 52 i 53 (00:09:53 – 00:32:21, i 00:49:28 –

00:59:54),

zeznania pozwanego – k. 52 i 53 (00:32:21 – 00:48:35 i 00:59:54 –

01:11:25).

J. B. ma 47 lat. Mieszka z powodem we własnym mieszkaniu ponad 60 metrowym. Razem zamieszkuje również jej matka. Nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Wnosi opłatę do wspólnoty mieszkaniowej w wysokości 463 zł miesięcznie, opłaca Internet i telewizję kwotą 137 zł, a energię elektryczną kwotą około 200 zł. Mieszkanie opala drewnem, które musi zakupić, a podatek od nieruchomości uiszcza w kwocie 575 zł rocznie. Zatrudniona jest w (...) w J. za wynagrodzeniem 4591,44 zł brutto (3471,04 zł netto). W miarę wolnego czasu dorabia sobie w restauracji w K. 400 -500 zł miesięcznie.

Na powoda otrzymuje świadczenie rodzicielskie 800+.

dowód: zaświadczenie o zarobkach – k. 13,

zeznania J. B. – k. 52 i 53 (00:09:53 – 00:32:21, i 00:49:28 –

00:59:54),

Pozwany ma 39 lat, jest kawalerem. Mieszka sam w swoim mieszkaniu zakupionym za kredyt hipoteczny, który spłaca. Nie ma innego majątku. Prowadzi działalność gospodarczą - kosmetykę samochodową, która nie przynosi obecnie dochodu, a w całym 2024 r. przyniosła dochód wysokości 14.512 zł. Pozwany jest na etapie wygaszania działalności. Od stycznia 2024 r. ma zatrudnić się sklepie motoryzacyjnym siostry za najniższe krajowe wynagrodzenie. Obecnie utrzymuje się z oszczędności i wsparcia rodziny. Nie ma innego majątku poza mieszkaniem. Za mieszkanie płaci ok. 120 zł miesięcznie, za energie elektryczną około 100 zł, za telefon – 50 zł.

dowód: dokumenty księgowe – k. 49 i 50,

zeznania pozwanego – k. 52 i 53 (00:32:21 – 00:48:35 i 00:59:54 –

01:11:25).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r. i o. rodzice posiadają obowiązek alimentacyjny względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy – stosownie do art. 135 § 1 i 2 k.r.o. - od usprawiedliwionych potrzeb dzieci oraz możliwości majątkowych i zarobkowych rodziców, przy czym formą alimentacji w całości lub w części są także osobiste starania o ich utrzymanie i wychowanie. Co ważne, dziecko powinno mieć zapewnioną egzystencję na stopie życiowej zbliżonej do stopy życiowej rodziców, możliwej do uzyskania staraniami każdego z nich.

Małoletni powód L. C. ma dopiero niespełna 6 lat. Jego potrzeby są jeszcze stosunkowo nieduże. Uczęszcza do przedszkola, gdzie korzysta z wyżywienia w postaci 2 śniadań i obiadu za kwotę 255,20 zł miesięcznie. Dlatego określenie przez J. B. pozostałych kosztów wyżywienia na kwotę 800 zł miesięcznie jest zdecydowanie zawyżone biorąc pod uwagę także okoliczność, że wiele czasu w miesiącu chłopiec spędza z ojcem, który wtedy finansuje jego utrzymanie. Również wydatki na opiekę medyczną nie są duże, gdyż większość świadczeń medycznych, z których chłopiec korzysta jest finansowana z ubezpieczenia zdrowotnego. Pozwany obok płaconych dobrowolnie świadczeń alimentacyjnych zaspokaja wiele potrzeb powoda samodzielnie – bezpośrednio. Biorąc pod uwagę czas jaki powód spędza pod pieczą ojca, wiarygodne jest twierdzenie pozwanego, że wydaje na syna kwotę 500 zł miesięcznie oprócz świadczonych alimentów. Dostarcza mu bowiem wyżywienie, zakupuje ubrania i zabawki oraz finansuje różne przyjemności i rekreację. Dowozi też syna na treningi.

Pozwany, mimo, że nie wykazuje obecnie dochodów posiada możliwości zarobkowe, gdyż jest jeszcze młodym, zdrowym i zdolnym do pracy mężczyzną, nie mającym obowiązków rodzinnych, które mogłyby te możliwości, ograniczać. W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę aktualne realia na rynku pracy w okolicach K., powinien uzyskiwać dochody na pewno przekraczające najniższą płacę krajową. Można też przyjąć, że J. B. wykorzystuje w pełni swoje możliwości zarobkowe, gdyż zatrudniona jest w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem zbliżonym do najniższego krajowego. Oboje zatem mogą uzyskiwać dochody pozwalające na egzystencje na stosunkowo niskim poziomie. Na zbliżonym poziomie powinni też zaspokajać potrzeby powoda.

W ocenie Sądu dla zaspokojenia potrzeby powoda, poza tymi zaspokajanymi bezpośrednio przez ojca, powinna wystarczyć kwota około 1.300 zł miesięcznie. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego kwotę 850 zł miesięcznie przyjmując, że w pozostałej części powinna je zaspokajać J. B. swoim staraniem. Jeżeli będzie chciała zaspokajać potrzeby syna na wyższym poziomie, to nie ma przeszkód aby wykorzystała do tego środki ze świadczenia rodzicielskiego 500+.

Dlatego też w pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu.

Sąd nie obciążył pozwanego kosztami procesu na rzecz powoda na podstawie art. 100 k.p.c. gdyż uległ on tylko w nieznacznej części, biorąc pod uwagę, że przed wniesieniem powództwa płacił dobrowolnie kwotę 750 zł miesięcznie.

Sąd nie obciążył pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów sądowych z uwagi na trudną obecnie sytuację materialną wynikającą z braku dochodów i posiadania obowiązku alimentacyjnego.