Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 77/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze z 2015-05-27

Sygn. akt III RC 77/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 maja 2015r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze Wydział III Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: SSR Mirosław Rogowski

Protokolant: Anna Lasko

po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2015r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa L. O.

przeciwko małoletnim: A. O. i O. O. reprezentowanym przez M. O.

o obniżenie alimentów

I.  obniża z dniem 01 czerwca 2015r. alimenty należne od L. O. małoletnim: A. O. i O. O. do kwot po 300,00 zł (trzysta złotych) miesięcznie każdemu, łącznie 600,00 zł, płatne do 15-go dnia każdego miesiąca do rąk matki dzieci M. O., z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki, z dotychczasowych w kwotach po 400,00 zł (czterysta złotych) miesięcznie każdemu, zasądzonych w wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze 13.08.2014r. sygn. IX RC 119/14 r.,

II.  w pozostałej części oddala powództwo,

III.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

L. O. domagał się obniżenia alimentów zasądzonych od niego małoletnim: A. O. i O. O. do kwot po 100 zł miesięcznie, z dotychczasowych – po 400 zł. Żądanie uzasadnił tym, że znalazł się w trudnej sytuacji finansowej z uwagi na to, że utracił źródło dochodu z gospodarstwa rolnego i nie przysługuje mu świadczenie dla bezrobotnych z funduszu pracy z uwagi na to, że ubezpieczony jest w K.. Podniósł też, że z powodu choroby jest niezdolny do pracy, nie posiada żadnego majątku ani oszczędności.

W odpowiedzi na pozew M. O. – przedstawiciel ustawowy pozwanych wniosła o oddalenie powództwa w całości. Zarzuciła, że powód celowo wyzbył się formalnie posiadanego, dużego gospodarstwa rolnego, aby nie płacić alimentów. W rzeczywistości mieszka w tym gospodarstwie i wykonuje wszelkie czynności związane z opieką nad zwierzętami i inne związane z jego prowadzeniem. Oceniła, że czynność prawna w wyniku której doszło do przekazania gospodarstwa była pozorna., ukierunkowana na uniemożliwienie zaspokojenia się przez wierzycieli. Podniosła również, że potrzeby dzieci nie zmniejszyły się ale wzrosły.

Sąd ustalił:

L. O. i M. O. są byłymi małżonkami i rodzicami małoletnich: A. O. i O. O.. Matka wykonuje władzę rodzicielską, a zainteresowanie nimi ze strony ojca ograniczone jest do wykonywania obowiązku alimentacyjnego przez łożenia alimentów w kwotach zasądzanych przez sąd (okoliczności bezsporne).

Ostatnia konkretyzacja obowiązku alimentacyjnego L. O. miała miejsce w wyroku z 13. 08. 2014 r. na kwoty po 400 zł miesięcznie dla każdego z uprawnionych.

dowód: wyrok – k. 16 akt IX RC 119/14.

Wtedy, dzieci były ogólnie zdrowe. Chłopiec wykazywał nieprawidłowości rozwoju emocjonalnego, które były korygowane nieodpłatnie w Poradni P.P.w K.. Rozpoczynał naukę w 2 klasie gimnazjalnej. Dziewczynka ukończyła gimnazjum i przygotowywała się do kontynuowania nauki w Liceum Ogólnokształcącym Szkoły (...) we W., gdzie miała zamieszkiwać w internacie. M. O. wychowywała samotnie jeszcze jedno – 2 letnie dziecko pochodzące ze związku z innym mężczyzną, na które otrzymywała alimenty w kwocie 300 zł. Nie pracowała zawodowo z uwagi na sprawowanie opieki nad najmłodszym dzieckiem. Pomagała bratu w prowadzeniu gospodarstwa rolnego, który w zamian za to ubezpieczał ją w K.jako domownika i wspomagał finansowo i dostarczał produkty spożywcze. Zajmowała z dziećmi zakupione od gminy mieszkanie, na utrzymanie którego otrzymywała dodatek mieszkaniowy.

L. O. związany był z inna kobietą, z którą razem zamieszkał i która wyjeżdżała do pracy zarobkowej za granicę. Był właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 22 hektarów, które otrzymał od ojca w darowiźnie. W toku była procedura odwołania darowizny. Gospodarstwo ukierunkowane było na hodowlę bydła mlecznego. Większość gruntów przeznaczona była na łąki. Na pozostałych uprawiane były zboża. Otrzymywał dopłaty unijne w wysokości około 25.000 zł rocznie. Powód zaniedbywał gospodarstwo rolne. Nadużywał alkoholu w wyniku czego cierpiał na padaczkę alkoholową. Poza łożeniem alimentów, w inny sposób nie zaspokajał potrzeb dzieci.

dowód: akta IX RC 119/14.

Obecnie, L. O. nie jest już właścicielem gospodarstwa rolnego, które, po odwołaniu darowizny przez ojca przekazane zostało innemu krewnemu. Jednak w dalszym ciągu zamieszkuje w domu należącym do gospodarstwa wraz z ojcem – jak poprzednio. Wykonuje prace porządkowe w obejściu oraz pomaga w prowadzeniu gospodarstwa, między innymi przez wypasanie bydła. W zamian za to ma bezpłatne zamieszkiwanie i – w zasadzie – wyżywienie. Otrzymał również w ostatnim czasie dopłaty unijne z tytułu prowadzenia gospodarstwa przysługujące za poprzedni rok, które przeznaczył za spłatę długów, w tym alimentacyjnych.

Stan zdrowia powoda systematycznie pogarsza się. Ograniczył spożywanie alkoholu, podjął leczenie chorób spowodowanych niewłaściwym stylem życia, co powoduje wydatki na leki. Został uznany przez lekarza orzecznika K.za osobę okresowo, całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym od dnia 4. 03. 2015 r. Zachował jednak zdolność do samodzielnej egzystencji. Otrzymuje świadczenie rentowe w kwocie 994,65 zł brutto (848,65 zł netto).

dowód: zaświadczenie P.w K. – k. 18,

decyzja K.– k. 86,

zeznania powoda – k. 61 (00:15:58 – 00:19:23) i k. 82 (00:32:44

– 00:45:47),

Potrzeby pozwanych nie zmniejszyły się lecz nieznacznie wzrosły w związku z dorastaniem. Nie zmieniła się zasadniczo sytuacja materialna M. O.. W dalszym ciągu nie wykonuje stałej pracy. W zamian za pomoc bratu w prowadzeniu gospodarstwa rolnego ubezpieczona jest – jako domownik – w K.i nie uiszcza składki ubezpieczeniowej jako osoba sprawująca opiekę nad dzieckiem oraz otrzymuje artykuły spożywcze. Korzysta ze wsparcia społecznego w postaci zasiłków rodzinnych i dodatków do nich, których suma wzrosła o 50 zł. oraz z dodatku mieszkaniowego i na zakup opału w wysokości 233.08 zł. Utrzymuje bliskie relacje z M. M. – ojcem najmłodszego dziecka, który alimentuje je i bierze osobisty udział w jego wychowaniu.

dowód: zaświadczenie (...) w M. – k. 59,

zaświadczenie K.– k. 58,

decyzja Wójta Gminy M. - k. 60,

zeznania świadków: M. M. – k. 81 (00:16:24 – 00:21:01), J.

L. – k. 81 (00:21:01 – 00:25:33), J. M. – k. 81 (00:25:33 –

00:29:23), G. H. – k. 81 (00:29:23 – 00:32:27),

zeznania M. O. – k. 61 (00:19:23 – 00:22:01).

Sąd zważył:

W myśl art. 138 k.r.o. podstawą do zmiany orzeczenia alimentacyjnego może być zmiana stosunków od czasu poprzedniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków trzeba natomiast rozumieć zmianę okoliczności, od których zależy zakres obowiązku alimentacyjnego, określonych w art. 135 k.r.o. Należy mieć zatem na uwadze zmianę w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych – małoletnich: A. O. i O. O. oraz zmianę możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanych – powoda L. O. i M. O.. Aby zmiany te skutkowały nową konkretyzacją obowiązku alimentacyjnego powinny być istotne, czyli w odpowiednio dużym zakresie i odpowiednio trwałe.

Z pewnością nie zmniejszyły się potrzeby pozwanych A. i O. O. gdyż dorastają i kontynuują swoją edukację. Nie ma też podstaw do przyjęcia, aby zwiększyły się w sposób istotny. Od ostatniej konkretyzacji świadczeń upłynęło niewiele czasu (9 miesięcy), kontynuują naukę na tych samych poziomach, a procesy inflacyjne w gospodarce, które mogłyby powodować utratę realnej wartości pieniędzy – nie wystąpiły.

Nie zmieniła się sytuacja materialna M. O..

Zmiana zaszła jedynie w sytuacji materialnej powoda L. O., w jego możliwościach zarobkowych. Utracił on bowiem zdolność do pracy w gospodarstwie rolnym z przyczyn zdrowotnych oraz własność 22 hektarowego, towarowego, gospodarstwa rolnego, przynoszącego dochody. Jedynym stałym źródłem jego utrzymania jest świadczenie rentowe w kwocie około 850 zł netto. Zmiana ta nie mogła znaleźć, zgodnie z przepisem art. 136 k.r.o., odzwierciedlenia w pełni w nowej, niższej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego. Bezspornym jest bowiem, że L. O. dopuścił do utraty gospodarstwa rolnego, a więc i źródła dochodu, z własnej winy przez to, że – jak sam to określił - „źle prowadził się”. To w wyniku nadużywania alkoholu i zaniedbywania gospodarstwa ojciec odwołał darowiznę, a jej przedmiot podarował innemu krewnemu. Nie ma podstawy do przyjęcia – jak chce M. O., że zwrot gospodarstwa rolnego dokonany został w wyniku pozornej czynności prawnej dokonanej w celu uchylenia się od alimentacji dzieci.

W tych okolicznościach Sąd uznał za uzasadnione obniżenie świadczeń alimentacyjnych co do zasady ale jedynie do kwot że sprzed ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego – po 300 zł miesięcznie i dostarczać dzieciom w większym zakresie, także materialnych środków utrzymania. Takie kwoty powód będzie w stanie płacić ze świadczenia rentowego. Dla zaspokojenia w pełni swoich potrzeb powinien zatem w dalszym ciągu podejmować dorywcze zatrudnienie na jakie pozwoli mu stan zdrowia, w tym także pomagając w prowadzeniu gospodarstwa rolnego, w którym zamieszkuje.

Konsekwencją obniżenia świadczeń będzie niewątpliwie obniżenie się stopy życiowej uprawnionych chyba, że M. O. zacznie wykorzystywać w większym, niż dotychczas stopniu, stopniu swoje możliwości zarobkowe i dostarczać dzieciom w większym zakresie, także materialnych środków utrzymania. Takie możliwości niewątpliwie posiada. Jest bowiem jeszcze młodą (41 lat) i zdolną do pracy osobą. Najmłodsze dziecko, pochodzące ze związku z M. M. jest coraz starsze, a on sam pomaga wydatnie w jego wychowaniu i utrzymaniu.

Z powyższych względów Sąd oddalił dalej idące powództwo. Kosztami sądowymi obciążył Skarb Państwa z tego powodu, że obie strony korzystały ze zwolnienia od ich uiszczenia.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Grażyna Dziedzic
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Mirosław Rogowski
Data wytworzenia informacji: