Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Anna Kołatek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2021 r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa K. G.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda K. G. kwotę 20.768,11 zł ( słownie złotych: dwadzieścia tysięcy siedemset sześćdziesiąt osiem złotych i 11/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12.10.2018 r. do dnia zapłaty;

II  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda K. G. kwotę 4.492,29 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III  nakazuje powodowi K. G., aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) kwotę 138,32 zł tytułem zwrotu wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa, zaś stronie pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. nakazuje, aby z tego tytułu uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) kwotę 463,05 zł.

UZASADNIENIE

Powód K. G. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 29 061,81 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 20.09.2018 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Uzasadniając swoje żądanie powód podał, że w dniu 28.06.2018 r. miało miejsce zdarzenie drogowe, w wyniku którego uszkodzony został pojazd należący do powoda marki I. o nr. rej. (...). Powód wskazał, że pojazd sprawcy szkody był ubezpieczony w zakresie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W.. Powód zaznaczył, iż strona pozwana przyjęła na siebie odpowiedzialność za naprawę szkody i w oparciu o swoje wyliczenia wypłaciła ostatecznie odszkodowanie w kwocie 32 430,89 zł netto. Powód podniósł, że wartość pojazdu sprzed szkody wynosiła 70 081,30 zł netto i uwzględniając wypłacone odszkodowanie oraz cenę jaką uzyskał powód ze sprzedaży wraku (tj. 13 008,13 zł) strona pozwana powinna dopłacić do odszkodowania kwotę 24 592,28 zł. Powód wyjaśnił, że na dochodzone pozwem roszczenie dodatkowo składa się: kwota 2 000 zł zwrotu poniesionych wydatków na opinię, kwota 1 468,53 zł netto dopłaty do kosztów pojazdu zastępczego oraz kwota 1 000 zł kosztów pełnomocnika w postępowaniu likwidacyjnym.

Strona pozwana (...)S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana przyznała, że ponosi co do zasady odpowiedzialność za naprawienie szkody na skutek kolizji z dnia 28.06.2018 r. z udziałem auta powoda. Strona pozwana zakwestionowała w całości żądania pozwu, w tym okres najmu zgłoszony przez powoda. Pozwany Ubezpieczyciel podniósł, że wartość wraku pojazdu ustalił na podstawie złożonej oferty aukcyjnej, lecz z niewiadomych mu przyczyn powód z niej nie skorzystał i sprzedał wrak pojazdu po zaniżonej cenie. Strona pozwana wyjaśniła, że pojazd powoda uczestniczył w poważnej kolizji w dniu 31.01.2018 r. i należy dokonać odpowiednich korekt z tytułu jego powypadkowej przeszłości. Strona powodowa zaprzeczyła żeby żądania zwrotu kosztów prywatnej kalkulacji oraz zwrotu kosztów pomocy prawnej świadczonej w postępowaniu likwidacyjnym pozostawały normalnym następstwem kolizji z 28.06.2018 r.

Wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2020 r. Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze w sprawie I C 1018/18 w punkcie I zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 22.236,64 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12.10.2018 r. do dnia zapłaty, natomiast w II punkcie oddalił dalej idące powództwo. W punkcie III zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.504,71 zł tytułem zwrotu kosztów procesu; w punkcie IV przyznał biegłemu J. W. od Skarbu Państwa wynagrodzenie w kwocie 413,63 zł za uczestniczenie w rozprawie w dniu 29.07.2020 r. Natomiast w punkcie V nakazał K. G., aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa kwotę 138,32 zł tytułem zwrotu wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa, zaś (...) S.A. w W. nakazał, aby z tego tytułu uiściła na rzecz Skarbu Państwa kwotę 463,05 zł.

Apelację od w/w wyroku wniosła strona pozwana, która zaskarżyła wyrok w części tj., co do punktu I w zakresie ponad zasądzoną kwotę 1.468,53 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 12.10. 2018 r. do dnia zapłaty oraz co do punktu III i V ( w zakresie, w jakim zmiana wyroku spowoduje konieczność zmiany rozstrzygnięcia o kosztach procesu. Powód K. G. również wniósł apelację, w której zaskarżył wyrok w punkcie II, III i V c- d0 kwoty 4.792,87 zł wraz z odsetkami od tej kwoty i kosztami procesu.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w sprawie II ca 415/20 w punkcie I uchylił punkt I zaskarżonego wyroku w zakresie kwoty 20.768,11 wraz z należnościami ubocznymi od tej kwoty oraz punkt III i V w całości iw tym zakresie przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, w punkcie II oddalił apelację powoda.

Wyrok z dnia 12 sierpnia 2020 r. Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze w sprawie I C 1018/18 stał się prawomocny co do kwoty 1.468,53 zł za dopłaty do kosztów pojazdu zastępczego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28.06.2018 r. w pobliżu miejscowości S. doszło do zdarzenia komunikacyjnego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ należący do powoda samochód marki I. o numerze rejestracyjnym (...). Pojazd sprawcy zdarzenia ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W.. Strona pozwana przyjęła na siebie odpowiedzialność co do zasady za naprawienie wyrządzonej w wyniku kolizji szkody.

(okoliczności bezsporne)

Strona pozwana - tytułem naprawy uszkodzeń pojazdu - decyzją z dnia 20.07.2018 r. przyznała poszkodowanemu powodowi kwotę 22 200 zł, decyzją z dnia 3.08.2018 r. – kwotę 645,53 zł, decyzją z dnia 13.08.2018 r. – kwotę 2 520,32 zł, decyzją z dnia 22.08.2018 r. – kwotę 7 065,04 zł. Ponadto Ubezpieczyciel decyzją z dnia 6.09.2018 r. przyznał kwotę 1 377 zł kosztów najmu pojazdu zastępczego, uznając zasadność najmu pojazdu zastępczego przez okres 15 dni - na podstawie przedstawionej przez powoda faktury za najem pojazdu zastępczego – po cenie 91,80 zł za dzień najmu.

Dowody: decyzje (...) k. 9-16 i 127, faktura k. 42.

Strona pozwana przyznała i wypłaciła poszkodowanemu 32 430,89 zł tytułem kosztów naprawy pojazdu oraz kwotę 1 377 zł tytułem najmu auta zastępczego.

(okoliczności bezsporne)

Powód zlecił wykonanie prywatnej kalkulacji kosztów naprawy. Rzeczoznawca samochodowy S. G. określił wartość naprawy uszkodzeń na kwotę 146 534,27 zł, wartość pojazdu przed szkodą - na kwotę 86 200 zł, zaś wartość pojazdu po szkodzie - na kwotę 16 000 zł. Powód zapłacił za wykonanie kalkulacji 2 000 zł.

Dowody: opinia nr (...) k. 46-88, faktura VAT k. 41.

Powód poniósł koszt wynagrodzenia pełnomocnika w postępowaniu likwidacyjnym na kwotę 1 000 zł.

Dowód: faktura k. 43.

W dniu 16 sierpnia 2018 r. na mocy umowy cesji (...) Sp. jawna z siedzibą w K. reprezentowana przez B. G. przeniosła na rzecz K. G. niezaspokojone wierzytelności związane ze szkodą w pojeździe marki I. o numerze rejestracyjnym (...).

Dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 16.08.2018 r. (k. 294)

Pismem z dnia 11.09.2018 r. powód zgłosił stronie pozwanej następujące żądania: dopłaty odszkodowania zgodnie z prywatną wyceną szkody w kwocie 24 592,28 zł, zwrotu wydatków na prywatną kalkulację w kwocie 2 000 zł, dopłaty kosztów pojazdu zastępczego oraz zwrotu kosztów pełnomocnika w kwocie 1 000 zł.

Dowód: pismo powoda k. 39-40.

Rzeczywisty koszt naprawy uszkodzeń pojazdu marki I. o numerze rejestracyjnym (...) powstałych w dniu 28.06.2018 r. wynosił 116 209,85 zł. Wartość pojazdu przed szkodą wynosiła 68 000 zł, natomiast wartość pojazdu uszkodzonego - 17 801 zł.

Dowód: opinia biegłego z zakresu kosztów napraw powypadkowych J. W. z 24.06.2019 r. k. 150-176,

-opinia uzupełniająca biegłego J. W. z 25.06.2019 r. k. 230-235, -wyjaśnienia do opinii J. W. z 29.07.2020 r.

-e-protokół rozprawy od 00:01:55 do 00:47:03.

Sąd zważył co następuje:

Na wstępie należy zauważyć, iż niniejsza sprawa podlegała rozpoznaniu po uchyleniu przez Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze wyroku Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 03.11.2020 r. w punkcie I, III i V i tylko w zakresie żądania co do kwoty 20.768,11 zł. Orzeczenie w zakresie zasądzonej kwoty 1.468,53 zł za dopłaty do kosztów pojazdu zastępczego stało się już prawomocna i nie podlegała rozpoznaniu w niniejszej sprawie

Stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów z postępowania likwidacyjnego, umowę przelewu wierzytelności, opinie sądowe biegłego z zakresu kosztów napraw powypadkowych oraz rachunki za wykonaną ekspertyzę, pomoc prawną i najem auta zastępczego. W tym miejscu należy wskazać, że autentyczność żadnego dokumentu nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości. Bezspornym było, że strona pozwana była odpowiedzialna za naprawienie szkody oraz dokonała wypłaty na rzecz powoda kwoty 32 430,89 zł tytułem kosztów naprawy pojazdu oraz kwoty 1 377 zł tytułem najmu auta zastępczego.

Na wstępie należy odnieść się do kwestii oznaczenia powoda w niniejszym postępowaniu. Wedle art. 509 k.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa. Właścicielem pojazdu marki I. o numerze rejestracyjnym (...) była spółka (...) K. G. Sp. j. z siedzibą w K., która na podstawie umowy cesji z dnia 16.08.2018 r. przeniosła na K. G. niezaspokojone wierzytelności związane ze szkodą z dnia 28 czerwca 2018 roku. W związku z powyższym stroną powodową w niniejszym postępowaniu jest osobą fizyczna K. G., a nie spółka (...) K. G. Sp. j.

Odpowiedzialność Ubezpieczyciela za skutki zdarzenia objętego żądaniem pozwu jest odpowiedzialnością gwarancyjną. Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Pojęcie szkody nie zostało zdefiniowane ustawowo, przyjmuje się jednak, że szkodą jest każdy uszczerbek w prawnie chronionych dobrach, z którym to ustawa wiąże powstanie odpowiedzialności odszkodowawczej. Szkoda majątkowa obejmuje rzeczywistą stratę (damnum emergens) oraz utracone korzyści (lucrum cessans). Według przepisu art. 363 § 1 k.c., naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

W pierwszej kolejności powód dochodził dalszej sumy odszkodowania za uszkodzenia należącego do niego pojazdu marki I. o nr. rej. (...). Bezspornym był fakt, że w niniejszej sprawie mieliśmy do czynienia ze szkodą całkowitą, gdyż zarówno kalkulacje stron jak i kalkulacja wykonana przez biegłego sądowego wskazywały, że naprawa pojazdu byłaby nieopłacalna, to jest przewyższa jego wartość, jaką pojazd miał przed szkodą. Niemniej jednak ustaleń w zakresie określenia rzeczywistych rozmiarów szkody sąd dokonał w oparciu o opinie biegłego sądowego z zakresu kosztów napraw powypadkowych J. W.. Opinie ta cechują się kompletnością, spójnością i zostały wykonane w sposób fachowy. Po zapoznaniu się ze stanowiskiem powoda o dodatkowym wyposażeniu pojazdu, biegły oszacował jego wartość na dzień przed szkodą na kwotę 68 000 zł netto. Najbardziej sporna między stronami była kwestia tego czy cena zaproponowana w toku aukcji może określać rzeczywistą wartość pieniężną danej rzeczy. Strona powodowa twierdziła bowiem, iż otrzymała za pozostałości pojazdu propozycję zapłaty ceny znacznie przewyższającą cenę, za jaką właściciel pojazdu faktycznie odsprzedał uszkodzony pojazd. Kwestią tą zajmował się Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w sprawie zakończonej wyrokiem z dnia 16 marca 2020 r. W uzasadnieniu końcowego orzeczenia sąd ten zaznaczył, iż dowód w postaci wydruku z aukcji internetowej, nie może stanowić wyłącznej podstawy do przyjęcia, że wartość pojazdu po jego uszkodzeniu kształtowała się na wyższym poziomie. Dalej sąd ten podniósł, że oferta internetowa odzwierciedla jedynie cenę pojedynczej transakcji na wybranej przez ubezpieczyciela platformie aukcyjnej, natomiast wartość pozostałości uzyskana w oparciu o specjalistyczny program, w tym przypadku (...), wynika z analizy podobnych transakcji w dłuższym okresie czasu z całego rynku. Ponadto oferta wcale nie musi oznaczać, że uszkodzony pojazd, po jego dokładnym obejrzeniu, zostanie za oferowaną wcześniej cenę sprzedany. Niewątpliwie kupujący ma prawo odmówić zakupu pojazdu, jeżeli jego stan faktyczny będzie odbiegł od przekazanego mu przez oferenta. Niezależnie od powyższego wskazać należało, że rynek sprzedaży uszkodzonych samochodów nie jest ograniczony tylko do jednej, wybranej przez stronę pozwaną platformy internetowej. Tym samym również przedstawiona aukcja nie dostarczyła danych w warunkach równoznacznych z wolnorynkowymi (por. wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 16.03.2020 r., sygn. II Ca 98/20, Niepubl.). Wyrażony pogląd zasługuje na aprobatę sądu rozpoznającego niniejszą sprawę. O nierzetelności w ustaleniu rzeczywistej wartości wraku w drodze aukcji świadczą chociażby rozbieżności cenowe jakie uzyskał pojazd należący do powoda na kilku aukcjach. Z tych względów do określenia wartości wraku pojazdu należało posłużyć się kalkulacją wykonaną przez biegłego sądowego J. W. (k. 230-235). Wynika z niej, że wartość pojazdu powoda w stanie uszkodzonym wynosiła 17 801 zł. Zatem opierając się na opinii biegłego sądowego należało stwierdzić, że wartość pojazdu sprzed szkody wynosiła 68 000 zł, zaś wartość pozostałości wynosiła 17 801 zł. Pozwany Ubezpieczyciel tytułem naprawy pojazdu wypłacił kwotę 32 430,89 zł. W tych warunkach powodowi należała się dopłata do odszkodowania w kwocie 17 768,11 zł (68 000 zł - 17 801 zł - 32 430,89 zł).

Drugą składową żądania pozwu był zwrot kosztów za wykonanie prywatnej kalkulacji. Należy stwierdzić, że ekspertyza wykonana na zlecenie powoda przez S. G. dostarczyła powodowi pogląd na temat rzeczywistej wartości szkody. Dzięki niej powód pozyskał wiedzę o tym, że przyznane mu odszkodowanie zostało zaniżone. Dlatego też przyjęto, że istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesionymi przez powoda wydatkami na opinię, a samą szkodą. Powód, przedstawiając stosowną fakturę (k. 41) udokumentował wydatek w kwocie 2 000 zł na prywatną ekspertyzę. W tych warunkach K. G. należało zasądzić zwrot kosztów za ekspertyzę w kwocie 2 000 zł.

Na aprobatę zasługiwało ostatnie żądanie pozwu to jest zasądzenie od strony pozwanej kosztów pełnomocnika w postępowaniu likwidacyjnym. Jak wskazują dokumenty podpisywane przez adwokata (por. np. k. 39), niewątpliwie powód był reprezentowany przed Ubezpieczycielem przez zawodowego pełnomocnika. Powód K. G. przedłożył dowód na poniesienie kosztów pomocy prawnej na kwotę 1 000 zł (faktura k. 43). Trzeba zauważyć, że gdyby (...) z siedzibą w W. bezzasadnie nie odmawiało zapłaty powodowi pełnego odszkodowania, to koszty takie nie byłyby wygenerowane. Poniesienie wydatków na adwokata umożliwiło powodowi realizację swoich praw do pełnej kompensaty i niewątpliwie wydatki takie pozostawały w przyczynowym związku ze szkodą.

Podsumowując należało zasądzić od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 17 768,11 zł tytułem kosztów naprawy pojazdu, kwotę 2 000 zł za prywatną ekspertyzę oraz kwotę 1 000 zł kosztów pełnomocnika w postępowaniu likwidacyjnym. Łącznie zasądzono kwotę 20.768,11 zł, co znalazło wyraz w punkcie I sentencji wyroku.

Orzeczenie w zakresie odsetek znajduje uzasadnienie w treści przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Przyjęto, że poszkodowany swoje żądania zgłosił Towarzystwu (...) emailem w dniu 11.09.2018 r. (k. 39). Odsetki od zasądzonej łącznie kwoty należało zatem przyznać od dnia 12.10.2018 r. (od 31 dnia od zgłoszenia roszczeń).

Powód wygrał sprawę w 77%, zaś strona pozwana – w 23%. Zgodnie z przepisem art. 100 zd. 1 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Do kosztów powoda zaliczono koszt zastępstwa procesowego w I instancji – 3 600 zł i w II instancji 1800 zł, koszt opłaty sądowej – 1 454 zł, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – 17 zł, zaliczki na opinię – 750 zł; łącznie –8121,00 zł. Do kosztów procesu strony pozwanej zaliczono koszt zastępstwa procesowego w I Instancji – 3 600 zł i w II instancji 1800 zł, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – 17 zł, zaliczki na opinię – 750 zł; opłaty za apelację -1039 zł, łącznie - 7.656 zł. Po rozdzieleniu kosztów w zakresie wygrania przez strony sprawy powodowi należałaby się kwota 6.253,17zł, zaś stronie pozwanej kwota 1.760,88 zł. Po skompensowaniu tych dwóch sum, wychodzi kwota 4.492,29 zł, którą zasądzono od strony pozwanej na rzecz powoda tytułem zwrotu kosztów procesu.

Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze tymczasowo wyłożył kwotę 601,37 zł na wynagrodzenie biegłego, która nie znalazła pokrycia we wpłaconych przez strony zaliczkach. Na podstawie art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, mając na uwadze wynik sprawy i rozdzielenie kosztów, nakazano powodowi, aby uiścił kwotę 138,32 zł tytułem zwrotu tymczasowo wyłożonych wydatków, zaś stronie pozwanej – kwotę 463,05 zł z tego tytułu.