Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant:Magdalena Mastej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26.04.2017 r. w K.

sprawy z powództwa głównego P. P. (1)

przeciwko A. P. (1)

o zapłatę

oraz sprawy z powództwa wzajemnego A. P. (1)

przeciwko P. P. (1)

o zapłatę

I oddala powództwo P. P. (1) przeciwko A. P. (1);

II zasądza od powoda P. P. (1) na rzecz pozwanej A. P. (1) kwotę 634,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu związanych z powództwem głównym;

III zasądza od pozwanego wzajemnego P. P. (1) na rzecz powódki wzajemnej A. P. (1) kwotę 496,51 zł (czterysta dziewięćdziesiąt sześć 51/100 złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 02.04.2015 r.;

IV oddala powództwo wzajemne w pozostałym zakresie;

V zasądza od powódki wzajemnej A. P. (1) na rzecz pozwanego wzajemnego P. P. (1) kwotę 975,79 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wywołanego pozwem wzajemnym;

VI nakazuje stronom, aby uiściły na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze kwoty po 157,64 zł tytułem wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 649/15

UZASADNIENIE

Powód P. P. (1) wniósł o zasądzenie od pozwanej A. P. (1) na jego rzecz kwoty 2 968,94 zł wraz z odsetkami ustawowymi, dla kwoty 2 703,49 – od dnia 28 marca 2014 r. do dnia zapłaty, a dla kwoty 264,45 zł – od dnia następnego po dniu doręczenia pozwanej odpisu pozwu do dnia zapłaty, a także o zasądzenie od pozwanej zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu twierdził, że żądanie pozwu wynika z umowy o roboty budowalne polegającej na remoncie dachu i przebudowie poddasza budynku mieszkalnego przy ul. (...) we W.. Powód wskazał, że faktycznie prace były wykonywane przez męża pozwanej, któremu została wpłacona zaliczka w kwocie 14 000 zł na zakup i dostarczenie materiałów. Dalej powód wskazał, że w dniu 16 listopada 2013 r. została zawarta umowa na dodatkowe roboty budowlane polegające na wykonaniu i montażu balustrad oraz montażu pieców CO, jednakże do dnia dzisiejszego pozwana nie wykonała montażu balustrady, a wykonana część dachu nie ma przeprowadzonego odbioru. Powód wskazał, że na sumę żądania składa się kwota 2 703,49 zł, która stanowi różnicę między pobranymi przez pozwaną zaliczkami w kwocie 36 700 zł, a sumą wykazanych i zużytych kosztów materiałów oraz zakontraktowanej wartości wykonanej usługi, a także kwota 264,45 zł jaką poniósł on na rzecz e- Kancelarii Grupy (...) w związku ze świadczonymi usługami mającymi na celu wyegzekwowanie zobowiązania. Powód wskazał, że pismem z dnia 27 lutego 2014 r. wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 2 703,49 zł, lecz 28 marca 2014 r. otrzymał od niej odpowiedź, iż nie uznaje roszczeń powoda.

W odpowiedzi pozwana A. P. (1) wniosła o oddalenie powództwa jako bezzasadnego.

W złożonym pozwie wzajemnym pozwana – powódka wzajemna A. P. (1) wniosła o zasądzenie na jej rzecz kwoty 5 206,51 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu wzajemnego do dnia zapłaty oraz o zwrot kosztów procesu według norm przepisanych wraz z kosztami zastępstwa adwokackiego w kwocie 1 217 zł.

W uzasadnieniu pozwana - powódka wzajemna zaprzeczyła, aby zawarła z P. P. (1) umowę na wykonanie i montaż balustrady, gdyż umowę tę zawarł z nim w imieniu własnym i na swoją rzecz jej małżonek – L. P. (1). Powódka wzajemna przyznała, że łączyła ją z powodem - pozwanym wzajemnym umowa o roboty budowlane z dnia 7.03.2013 r. oraz, że otrzymała od niego kwotę 36 500 zł na zakup materiałów i jako zapłatę za wykonane roboty budowlane. Powódka wzajemna wskazała, że powód – pozwany wzajemny powinien uiścić na jej rzecz kwotę 5 206,51 zł tytułem wynagrodzenia za inne zlecone i wykonane roboty dodatkowe. Powódka wzajemna wskazała, że kwotę żądania stanowi wartość robót, które gotowa była wykonać, a nie wykonała z powodu odstąpienia powoda od umowy, po dokonaniu rozliczenia otrzymanej w zaliczkach kwoty 36 500 zł, a zatem jest to kwota 496,51 zł, a także wartość robót dodatkowych świadczonych na jego rzecz wyceniona na kwotę 4 710 zł.

W odpowiedzi na pozew wzajemny P. P. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości z powodu nieistnienia zobowiązania z tytułu wykonania prac objętych pozwem wzajemnym. Powód – pozwany wzajemny podtrzymał wszystkie swoje twierdzenia zawarte w pozwie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. P. (1) w 2013 r. przeprowadzał gruntowny remont swojego domu przy ul. (...) we W. obejmujący m.in. dach, elewację, kominy, taras, balkon, malowanie wewnętrznych ścian. Do poszczególnych prac angażował różnych wykonawców, z którymi zawierał umowy w różnych formach: ustnie lub pisemnie. Na przykład umowę na przebudowę komina zawarł jako zamawiający wspólnie z sąsiadem. Znał L. P. (1), gdyż ten około 10 lat temu remontował jego mieszkanie.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 7 lipca 2013 r. P. P. (1) zawarł z A. P. (1) pisemną umowę zlecenia na roboty budowlane polegającą na remoncie dachu oraz rozbudowie poddasza za cenę 150,00 zł za metr kwadratowy. Uzgodniono również, że w razie braku pozwolenia na rozbudowę poddasza zakres prac ulegnie zmianie w ten sposób, że stare pokrycie zostanie zastąpione nowym.

/dowód: umowa z 07.07.2013 r. k. 8-10/.

Prace na miejscu robót faktycznie wykonywał mąż A. L. P. oraz jej pracownicy.

/okoliczności bezsporne/.

W trakcie przeprowadzania remontu dachu P. P. (1), dostrzegając potrzebę wykonania jeszcze innych prac w domu, których nie objęto umową z A. P. (1), zaoferował ich wykonanie L. P. (1), który ofertę przyjął. W ten sposób została zawarta ustna umowa z L. P. (1), który działał na swój rachunek i na swoją rzecz. W miarę upływu czasu umowa ta obejmowała coraz szerszy zakres prac tj. w sierpniu 2013 r. P. P. (1) zlecił L. P. (1) wykonanie balustrad na tarasie i balkonie za cenę 5 000 zł, a we wrześniu 2013 r. wymianę pieca centralnego ogrzewania. W dniu 16 listopada 2013 r. L. P. (1) sporządził dokument, w którym stwierdził wykonanie i montaż balustrad oraz wykonanie poprawek. Roboty te L. P. (1) wykonywał przy pomocy pracowników, którzy wykonywali remont dachu na podstawie umowy zawartej przez A. P. (1).

/dowód:

⚫

częściowo zeznania powoda – pozwanego wzajemnego P. P. (1) złożone na rozprawie w dniu 26.04.2017 r., e-protokół rozprawy od 00:03:02 do 01:57:11, k. 183-186,

⚫

zeznania pozwanej – powódki wzajemnej A. P. (1) złożone na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2017 r., e – protokół rozprawy od 02:00:06 do 02:49:08 k. 186-188,

⚫

zeznania świadka L. P. (1) złożone na rozprawie w dniu 18.11.2015 r., e – protokół rozprawy od 00:38:02 do 01:38:13 k. 91,

⚫

dokument wystawiony przez L. P. z dnia 16.11.2013 r. k. 11,

⚫

pismo A. P. (1) z dnia 28.03.2014 r. k. 16/.

W czasie wykonywania przez L. P. (1) prac, elewację budynku przeprowadzała inna firma. Pracownicy zatrudniani przez A. P. (1) i L. P. (1) nocowali w domu przy ul. (...) we W. w zamian za wykonywanie dodatkowych prac na rzecz P. P. (1) tj. montaż podgrzewacza, skuwanie starych płytek oraz czoła tarasu, montaż obróbek, zalewanie betonem, odbudowa komina wentylacyjnego, zamontowanie obróbek na murku, wymianę zaworu w kotłowni, wymianę zaworu – głowicy, wymianę odpowietrzników, wykonanie słupków tarasu, wykonanie krat okna przy wejściu głównym, okna piwnicy i kraty na studzienkę przed tarasem, uprzątnięcie betonu po pierwszym wykonawcy starych płytek innych śmieci, odpadów.

/dowód:

⚫

zeznania pozwanej – powódki wzajemnej A. P. (1) złożone na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2017 r., e – protokół rozprawy od 02:00:06 do 02:49:08 k. 186-188,

⚫

częściowo zeznania powoda – pozwanego wzajemnego P. P. (1) złożone na rozprawie w dniu 26.04.2017 r., e-protokół rozprawy od 00:03:02 do 01:57:11, k. 183-186,

⚫

zeznania świadka L. P. (1) złożone na rozprawie w dniu 18.11.2015 r., e – protokół rozprawy od00:38:02 do 01:38:13 k. 91,

⚫

pismo A. P. (1) z dnia 28.03.2014 r. k. 16/.

L. P. (1) w dniu 16 listopada 2013 r. definitywnie zakończył prace w domu przy ul. (...) we W. i w tym samym dniu pokwitował odbiór wcześniej pobieranych od P. P. (1) kwot, łącznie było to 36 500 zł. Kwota ta stanowiła koszty zakupu materiałów i robocizny za umowy zawarte przez P. P. (1) z A. P. (1) i L. P. (1). Z pobranej sumy 36 500 zł, kwota 33 996,51 zł została rozliczona.

/dowód:

⚫

pokwitowanie z 16.11.2013 r. k. 13,

⚫

umowa z 07.07.2013 r. k. 8-10,

⚫

dokument wystawiony przez L. P. z dnia 16.11.2013 r. k. 11,

⚫

zeznania pozwanej – powódki wzajemnej A. P. (1) złożone na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2017 r., e – protokół rozprawy od 02:00:06 do 02:49:08 k. 186-188,

⚫

częściowo zeznania powoda – pozwanego wzajemnego P. P. (1) złożone na rozprawie w dniu 26.04.2017 r., e-protokół rozprawy od 00:03:02 do 01:57:11, k. 183-186,

⚫

zeznania świadka L. P. (1) złożone na rozprawie w dniu 18.11.2015 r., e – protokół rozprawy od00:38:02 do 01:38:13 k. 91.

Pismem z dnia 27 lutego 2014 r. P. P. (1) oświadczył A. P. (1) o rozwiązaniu umowy z dnia 07.07.2013 r. oraz wezwał ją do zapłaty kwoty 2 703,49 zł.

/dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 27.02.2014 r. k. 14-15/.

W wyniku wypowiedzenia umowy przez P. P. (1), A. P. (1) utraciła możliwość wykonania remontu 40 mkw dachu za cenę 150 zł za metr kwadratowy, a więc uzyskania dochodu w kwocie 6 000 zł. Po odliczeniu wydatków, z tej pracy osiągnęłaby zysk w kwocie 3 000 zł.

/dowód:

⚫

umowa z 07.07.2013 r. k. 8-10,

⚫

wezwanie do zapłaty z dnia 27.02.2014 r. k. 14-15,

⚫

zeznania pozwanej – powódki wzajemnej A. P. (1) złożone na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2017 r., e – protokół rozprawy od 02:00:06 do 02:49:08 k. 186-188/.

Sąd zważył co następuje:

Swoje rozstrzygnięcie sąd oparł na zgromadzonych w toku postępowania dowodach, przede wszystkim na umowie zlecenia o roboty budowlane z dnia 07 lipca 2013 r. zawartej przez P. P. (1) z A. P. (1), ustnej umowie o roboty budowlane zawartej przez P. P. (1) z L. P. (1), której fakt zawarcia wynika m.in. z dokumentu prywatnego wystawionego przez L. P. w dniu 16.11.2013 r.

W toku pierwotnych uzgodnień między Przemysłem P. a L. P. (1), przed podpisaniem umowy z 7.07.2013 r., zostało ustalone, iż z powodu dogodniejszej formy rozliczenia, umowa zostanie podpisana z A. P. (1). Bezsporne jest, że stronami tego stosunku umownego powstałego z chwilą podpisania umowy w dniu 7.07.2013 r. byli P. P. (1) i A. P. (1). Podpisy tych osób widnieją bowiem na umowie. Wskazano w niej przedmiot umowy, zakres prac, terminy robót, cenę oraz postanowienia dodatkowe ( naturalia negotii). W umowie nie zaznaczono kto będzie faktycznie wykonywał prace. Nie ma to zresztą większego znaczenia, gdyż wykonawca nie jest zobowiązany do osobistego działania, jeżeli takie zapis nie znalazł się w umowie. Wykonawca może posłużyć się osobami dowolnie przez siebie dobranymi, co A. P. (1) uczyniła sygnując swojego męża do wykonania prac. Osoby takie działają wówczas na ryzyko i na rzecz wykonawcy przy wykonywaniu umowy. Wynika to z samej konstrukcji prawnej umowy o roboty budowlane jako tzw. umowy rezultatu, która w swej treści jest podobna do umowy o dzieło.

Przepisy kodeksu cywilnego wymagają jedynie zgody inwestora przy zawieraniu przez wykonawcę umowy o roboty budowlane z podwykonawcą. Umowa taka powinna być wówczas zawarta na piśmie pod rygorem nieważności (art. 647 ¹ § 4 w zw. z art. 647 ¹ § 2 k.c.). Takiej zgody P. P. (1) nie udzielał A. P. (1).

Oparcie żądania pozwu P. P. (1) o kolejne umowy rzekomo zawarte z A. P. (1), w imieniu której działał jej mąż L. P. (1) jako jej pełnomocnik, jest nietrafione.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że dokument z dnia 16.11.2013 r., którego poświadczoną kopią dysponuje sąd na k. 11, wystawiony przez L. P. (1) – nie jest umową (na co powołuje się P. P. m.in. w uzasadnieniu pozwu, piśmie z 27.02.2014 r. k. 14), gdyż stanowi jednostronne oświadczenie woli. Stanowił on jedynie o wykonaniu umowy, która wcześniej zawarta była ustnie.

Po wtóre zgromadzone w sprawie dowody pozwalają na przyjęcie, że umowa obejmująca wykonanie i montaż balustrad oraz kotła CO została zawarta ustnie między P. P. (1) a L. P. (1), a nie jak twierdził powód – pozwany wzajemny pomiędzy nim a A. P. (1), w której imieniu, w oparciu o pełnomocnictwo, działał mąż. Pełnomocnictwo jest czynnością prawną, które na mocy zawartego w nim oświadczenia woli upoważnia wskazaną osobę do dokonywania w jej imieniu czynności prawnych. Pełnomocnictwo ogólne powinno zostać sporządzone na piśmie pod rygorem nieważności (art. 99 § 2 k.c.). Takiego dokumentu pełnomocnictwa L. P. (1) nie posiadał i nie okazywał P. P.. Nie sposób uznać, aby L. P. (1) przy przyjmowaniu kolejnych zleceń od inwestora na wykonanie balustrad i wymianę pieca, działał jako pełnomocnik swojej żony skoro nie przedstawiał dokumentu pełnomocnictwa. Dowody zebrane w niniejszej sprawie nie uprawniają do takiego stwierdzenia. Wręcz przeciwnie, w toku przewodu sądowego wykazano, iż składane kolejne oferty przez inwestora oblatowi – L. P. (1), wobec ich przyjęcia, wiązały strony tych stosunków zobowiązaniowych – L. P. (1) i P. P. (1). Samo zaś subiektywne przekonanie P. P. (1) o tym, że wiąże się on kolejnymi umowami z A. P. (1) nie wystarcza, gdyż czynności takie naruszałyby wprost dyrektywę przepisu art. 66 § 1 k.c., który wymaga przedstawienia swojej oferty drugiej stronie. Trudno zatem uznać by L. P. (1) działał jako pełnomocnik żony przy zawarciu umowy na kolejne roboty.

W tym miejscu należy wskazać regulację zawartą w art. 77 § 1 k.c., zgodnie z którą uzupełnienie lub zmiana umowy wymaga zachowania takiej formy, jaką ustawa lub strony przewidziały w celu zawarcia. Skoro zatem umowa z A. P. zawarta została w formie pisemnej, jej uzupełnienie albo zmiana, powinna zostać dokonana pomiędzy A. P. a P. P. również w tej formie.

Pieniądze w kwocie 36 500 zł, których odbiór potwierdził L. P. (1), stanowiły wynagrodzenie i koszt materiałów za dwie umowy zawarte z dwoma odrębnymi podmiotami – umowę pisemną z 7.07.2013 r. z A. P. oraz umowę ustną zawartą w nieokreślonej dacie z L. P., której istnienie stwierdza dokument z 16.11.2013 r. W tych warunkach kwota dochodzona pozwem przez P. P. obejmuje roszczenia, które mogą mu przysługiwać z tytułu umowy o wykonanie balustrad, lecz której pozwana A. P. nie była stroną.

Rekapitulując tę część rozważań należy stwierdzić, że skoro L. P. nie działał jako pełnomocnik swojej żony, a przekazane pieniądze w kwocie 36 500 zł obejmowały koszty dwóch umów zawartymi z dwoma różnymi podmiotami, należało oddalić powództwo P. P., o czym sąd orzekł w punkcie I wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu wywołanego na skutek powództwa P. P. zapadło w oparciu o przepis art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Niezbędnymi kosztami procesu A. P. były koszty ustanowienia zastępstwa procesowego – 600,00 zł (zob. § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu z dnia 28 września 2002 r. (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.)), a także opłata skarbowa od pełnomocnictwa i pełnomocnictwa substytucyjnego (2 x 17 zł).

W tym miejscu należy wskazać, że z tych samych względów, z których oddalono powództwo P. P. należało oddalić wniosek pozwanej – powódki wzajemnej o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu budownictwa. Skoro dodatkowe, drobne prace, związane były funkcjonalnie z przedmiotem umowy łączącej męża A. P., to wycenianie przez biegłego wartości wykonywanych przez niego prac jest bezprzedmiotowe i zbędne dla rozstrzygnięcia sporu między stronami procesowymi.

Rozważając zasadność roszczenia zawartego w pozwie wzajemnym sąd uznał, że noclegi pracowników przebywających na miejscu robót w domu P. P. odbywały się w zamian za dokonywanie dodatkowych prac, których przedmiotem były głównie prace związane z remontem tarasu i montażem pieca CO – zatem robót wykonywanych przez L. P.. Treść pisma A. P. z 28.03.2014 r. złożona pozwanemu wzajemnemu na etapie postępowania przedsądowego pozostaje w jaskrawej sprzeczności do żądania pozwu w przedmiocie zapłaty wynagrodzenia za te prace. Skoro A. P. już w dniu 28.03.2014 r. wskazywała, że umowa na wymianę balustrad i montaż pieca CO zawierana była nie z nią, a jej mężem, to brak jest podstaw do zwrotu dla niej kosztów za prace, które wykonywał jej mąż.

Drugą składową żądania pozwu wzajemnego stanowiła kwota 496,51 zł jako różnica między pozostałą do rozliczenia kwotą w wysokości 2 503,49 zł a kwotą, którą A. P. zarobiłaby na remoncie dachu po odjęciu kosztów, gdyby P. P. nie wypowiedział umowy. Niewątpliwie A. P. należy się wynagrodzenie z tytułu niemożności wykonania zakontraktowanych prac wskutek jednostronnego unicestwienia przez P. P. umowy o prace dekarskie. Stanowi o tym przepis art. 471 k.c., zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli umówiono cenę 150 zł za metr kwadratowy dachu, a do wykonania pozostało 40 mkw, to A. P. zarobiłaby (jako przychód) dodatkowo 6 000 zł, gdyby P. P. od umowy nie odstąpił. Wskazana przez A. P. kwota 3 000 zł, która stanowiłaby jej dochód (po odliczeniu kosztów), jest racjonalna i, zdaniem sądu, określona prawidłowo.

Pozwana – powódka wzajemna uznała rozliczenie kwoty 33 996,51 zł, przyjmując, że z przekazanych łącznie 36 500 zł, posiada nadwyżkę w kwocie 2 503,49 zł. Odbiór kwoty 36 500 zł pokwitował po wykonaniu prac L. P. (1). Na podstawie tabelarycznego rozliczenia robót sporządzonego przez P. P., wobec objęcia tym zestawieniem całościowo przeprowadzonych robót, których wykonanie faktycznie nastąpiło osobno przez A. P. (1) i L. P. (1), nie sposób ustalić, które koszty dotyczą umowy z A. P. (1), a które z jej mężem (wymieniono np. kilka pozycji „materiały budowlane” bez szczegółowej konkretyzacji). Brakuje także dowodów zakupu materiałów budowlanych w postaci faktur. Wartością pewną jest natomiast kwota uznana przez pozwaną – powódkę wzajemną, która rozliczyła kwotę 33 996,51 zł.

Zasadnym było uznanie powództwa A. P. (1) w części, do kwoty 496,51 zł stanowiącą różnicę między pozostałą do rozliczenia kwotą w wysokości 2 503,49 zł a kwotą, którą by zarobiła na remoncie dachu po odjęciu kosztów, gdyby P. P. nie wypowiedział umowy.

Z powyższych względów sąd orzekł jak w punkcie III i IV wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu wywołanego powództwem wzajemnym, wobec jego częściowego uwzględnienia zapadło o regułę wyrażoną w art. 100 in principio k.p.c. Zgodnie z przytoczonym przepisem w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Koszty procesu P. P. wynosiły 1 234 zł (koszty zastępstwa adwokackiego - 1 200 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictw – 34 zł), natomiast koszty A. P. stanowiły kwotę 1 484 zł (koszty zastępstwa adwokackiego - 1 200 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictw – 34 zł, opłata sądowa – 250 zł). P. P. wygrał sprawę w 90,5 %, A. P. w 9,5 % (z żądanej kwoty 5 206,51 zł – zasądzono 497,51 zł). Po wzajemnym zniesieniu i stosunkowym rozdzieleniu kosztów należało zasądzić na rzecz P. P. kwotę 975,79 zł (1 116,77 zł – 140,98 zł), co znalazło swój wydźwięk w pkt. V wyroku.

W myśl przepisu art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 205 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd orzeka o poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatkach, stosując odpowiednio przepisy art. 113. Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2016 r. przyznano świadkowi R. P. zwrot kosztów związanych ze stawiennictwem na rozprawie w kwocie 315,28 zł, którą wypłacono ze Skarbu Państwa. Wobec powyższego należało nakazać stronom, aby uiściły kwotę wydatków po połowie, co orzeczono w punkcie VI wyroku.