Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

POSTANOWIENIE

Dnia 23 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

PrzewodniczącySSR M. D.

ProtokolantAneta B.

po rozpoznaniu w dniu 09 grudnia 2015 r. w Kamiennej Górze na rozprawie

sprawy z wniosku M. R.

przy udziale R. J.

o podział majątku wspólnego

postanawia:

I  ustalić, że w skład majątku wspólnego M. R. i R. J. wchodzą następujące rzeczy:

1.  nieruchomość zabudowana o powierzchni 0,1467 ha położona w (...), dla której Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze prowadzi księgę wieczystą numer (...) – o wartości 178.000,00 zł,

2.  samochód osobowy V. (...) – o wartości 4.000,00 zł,

3.  samochód osobowy marki H. (...),0 – o wartości 20.000,00 zł,

4.  telewizor (...) Samsung – o wartości 3.500,00 zł,

5.  telewizor L. Samsung – o wartości 1.500,00 zł,

6.  odtwarzacz B. Ray P. – o wartości 210,00 zł,

7.  odtwarzacz DVD LG – o wartości 200,00 zł,

8.  elektryczna (...) – o wartości 600,00 zł,

9.  stół z czterema krzesłami – o wartości 1.000,00 zł,

10.  karcher i hydrofor – o wartości 2.500,00 zł,

11.  rzeczy codziennego użytku (naczynia, sztućce, pościel, przedmioty dekoracyjne) – o wartości 1.000,00 zł,

12.  meble sypialniane (łóżko, dwie szafki, biblioteczka, toaletka z taboretem) – o wartości 3.000,00 zł,

13.  stara maszyna do szycia – o wartości 200,00 zł;

ogólna wartość powyższego majątku wynosi 215.710,00 zł;

I  ustalić, że udziały wnioskodawczyni i uczestnika postępowania są równe w powyższym majątku i wynoszą po 1/2 części;

II  dokonać podziału majątku wspólnego M. R. i R. J. w następujący sposób:

1.  rzeczy wymienione w punkcie I podpunkt 3 i 13 przyznać na wyłączną własność wnioskodawczyni M. R.;

ogólna wartość tego majątku wynosi 20.200,00 zł,

2.  pozostałe rzeczy wymienione w punkcie I przyznać na wyłączną własność uczestnika R. J.;

ogólna wartość tego majątku wynosi 195.510,00 zł;

I  ustalić, że uczestnik postępowania R. J. poniósł nakłady z majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie 44.733,46 zł;

II  zasądzić od uczestnika postępowania R. J. na rzecz wnioskodawczyni M. R. tytułem dopłaty i rozliczenia nakładów kwotę 65.288,27 zł (sześćdziesiąt pięć tysięcy dwieście osiemdziesiąt osiem i 27/100 złotych) płatną do końca 2016r. z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia płatności tej kwoty w terminie;

III  ustalić, że wnioskodawczyni M. R. i uczestnik postępowania R. J. ponoszą koszty postępowania stosownie do swojego udziału w sprawie;

IV  nakazać wnioskodawczyni M. R. oraz uczestnikowi postępowania R. J., aby uiścili na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze kwoty po 534,43 zł tytułem wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I Ns 124/15

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni M. R. wniosła o podział majątku wspólnego jej i uczestnika postępowania R. J., wskazując na równe udziały małżonków w majątku wspólnym. Wnioskodawczyni podała, że w skład majątku wspólnego wchodziła nieruchomość zabudowana położona w O., trzy samochody osobowe, a także meble i sprzęt AGD stanowiące wyposażenie mieszkania oraz rzeczy codziennego użytku

Wnioskodawczyni ostatecznie wniosła, by na jej rzecz przypadł samochód H. oraz stara maszyna do szycia a pozostałe rzeczy by przypadły uczestnikowi postępowania.

Uczestnik R. J. wnosił o ustalenie nierównych udziałów w majątku wspólnym podnosząc, że sąd powinien ustalić nierówne udziały - 2/3 dla uczestnika i 1/3 dla wnioskodawczyni. Uczestnik w zasadzie nie kwestionował składu majątku dorobkowego, nie zgadzał się natomiast z podaną przez wnioskodawczynię wartością części rzeczy stanowiących majątek wspólny. W szczególności uczestnik wskazywał, że będąca przedmiotem majątku wspólnego nieruchomość warta jest 150.000,00 zł, a nie 200.000,00 zł jak podawała wnioskodawczyni. Ponadto takie rzeczy jak telewizor (...) Samsung wart jest 3.500,00 zł a nie 4.500,00 (jak podawała wnioskodawczyni), wartość telewizora L. Samsung to 1.500,00 zł (a nie 2.500,00 zł), a odtwarzacz B. Ray wart jest 210,00 zł zamiast wskazywanej prze wnioskodawczynię wartości 400,00 zł.

Uczestnik zgłosił także wniosek o ustalenie, że dokonał nakładu z majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie 53.000,00 zł a także żądał ustalenia wydatków z majątku osobistego na majątek wspólny w postaci spłaty pożyczek w kwotach 14.162,71 zł, 7.390,75 zł, spłaty zadłużenia kredytowego w banku (...) w kwocie 3.456,16, spłaty pożyczki zaciągniętej u K. J. (1) w wysokości 8.800,00 zł i spłaty kredytu udzielonego dniu 16.11.2007 r w wysokości 7.875,56 zł.

Uzasadniając wniosek co do ustalenia nierównych udziałów uczestnik podał, że strony przyczyniły się do powstania majątku w sposób nierówny. Wskazywał, że wnioskodawczyni przez okres pięciu lat trwania małżeństwa nie podejmowała żadnego zatrudnienia, później pracowała okresowo od 6 miesięcy do roku, przy czym między jednym zatrudnieniem a drugim następowały przerwy, trakcie których wnioskodawczyni pobierała zasiłek i zasadniczo dopiero od około 3 lat przed ustaniem małżeństwa zaczęła pracować na stałe. Wnioskodawca podniósł, że finansowanie rodziny w trakcie trwania małżeństwa spoczywało na nim.

Uczestnik podał, że na zakup nieruchomości w O. przeznaczone zostały środki ze sprzedaży należących do niego: spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu – 45.000,00 zł i garażu – 8.000,00 zł, łącznie 53.000,00 zł. Uczestnik podał dalej, że po ustaniu małżeństwa poniósł wydatki na majątek wspólny, które w równej mierze obciążały wnioskodawczynię i uczestnika postępowania, a łączna kwota tych wydatków wyniosła 33.809,62 zł, z czego połowa czyli 16.904,81 zł obciążała wnioskodawczynię. Uczestnik wskazał, że pożyczki te zostały zaciągnięte w trakcie trwania małżeństwa na remont dwóch tarasów w nieruchomości wspólnej. Wnioskodawca podał, że pożyczył od swojej matki kwotę 8.800,00 zł, którą w całości przeznaczył na ostateczną spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego w trakcie trwania małżeństwa. Uczestnik wskazał ponadto, że spłacał samodzielnie kartę kredytową V. Castorama, z której środki zostały przeznaczone na remont nieruchomości. Pierwotnie uczestnik żądał, że przy proponowanym przez niego sposobie podziału majątku i przy uwzględnieniu nakładów z majątku wspólnego na majątek odrębny oraz ustalonych wydatkach pokrywających wspólne długi, wnioskodawczyni powinna po zapłacicie mu tytułem dopłaty kwotę 39.131,81 zł.

Uczestnik w piśmie z 3 grudnia 2015r. (k – 211-212) wniósł o dopuszczenie dowodów na okoliczność spłaty karty V. Castorama na łączną kwotę 4.904,17 zł i spłat pożyczek za okres od września 2014r. do stycznia 2015r. na łączne kwoty 4.113,50 zł i 9.519,17 zł. Ponadto wnosił o dopuszczenie dowodów wpłat z tytułu umowy zawartej z (...) Centertel na kwotę 5.628,66 zł i z tytułu umowy z (...) sp. z o.o. w W. na łączną kwotę 1.097,48 zł.

W toku postępowania uczestnik przychylił się do propozycji wnioskodawczyni co do przyznania im poszczególnych rzeczy na własność tj. na rzecz wnioskodawczyni samochodu H. i starej maszyny do szycia a reszta rzeczy miała przypaść na własność uczestnikowi.

W toku postępowania małżonkowie darowali samochód M. na rzecz syna wnioskodawczyni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. J. i R. J. zawarli związek małżeński dnia 4 grudnia 1998r. Z małżeństwa tego małżonkowie mieli jedno dziecko – córkę P. J. urodzoną (...). Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 30 stycznia 2014r. małżeństwo to zostało rozwiązane przez rozwód. Po rozwiązaniu małżeństwa władza rodzicielska nad dzieckiem została przyznana matce. R. J. został zobowiązany do płacenia na rzecz córki alimentów w kwocie 500,00 zł miesięcznie.

/dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 30 stycznia 2014 r. – k – 4/

Wnioskodawczyni w chwili zawarcia małżeństwa miała syna z poprzedniego małżeństwa. Po rozwiązaniu małżeństwa stron syn wnioskodawczyni pozostał z ojczymem R. J. i mieszkają razem w domu w O..

W trakcie małżeństwa małżonkowie w dniu 15 lipca 2002r. nabyli nieruchomość o powierzchni 0,1467 ha zabudowaną budynkiem mieszkalnym, położoną w O..

/dowód: odpis księgi wieczystej (...)/

Wartość tej nieruchomości wynosi 178.000,00 zł

/dowód: opinia biegłego W. G. – k – 147-181/

W chwili rozwiązania małżeństwa małżonkowie byli właścicielami rzeczy ruchomych, które na dzień podziału majątku miały następujące wartości: samochód osobowy V. (...) – 4.000,00 zł, samochód osobowy H. S. 2,0 – 20.000,00 zł, telewizor (...) Samsung – 3.500,00 zł, telewizor L. Samsung – 1.500,00 zł, odtwarzacz B. Ray P. – 210,00 zł, odtwarzacz DVD LG – 200,00 zł, elektryczna (...) – 600,00 zł, stół z czterema krzesłami – 1.000,00 zł karcher i hydrofor – 2.500,00 zł, rzeczy codziennego użytku (naczynia, sztućce, pościel, przedmioty dekoracyjne – 1.000,00 zł, meble sypialniane (łóżko, dwie szafki, biblioteczka, toaletka z taboretem) – 3.000,00 zł, stara maszyna do szycia – 200,00 zł. Strony miały jeszcze samochód M., który darowały synowi wnioskodawczyni.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 15 lipca 2002r. wnioskodawczyni i uczestnik nabyli nieruchomość zabudowaną położoną w O. za kwotę 45.000,00 zł. Na zakup nieruchomości strony wzięły kredyt w wysokości 30.000,00 zł.

/dowód: akt notarialny z 15.07 2002 numer (...) – k – 248/

Tego samego dnia uczestnik sprzedał za kwotę 45.000,00 zł należące do niego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Z kwoty tej 15.000,00 zł przeznaczył na pokrycie kosztu zakupu nieruchomości w O..

/dowód: akt notarialny z 15.07.2002r. – k – 75-76, zeznania wnioskodawczyni złożone na rozprawie 9 grudnia 2015r./

W dniu 15 grudnia 2002r. uczestnik pobrał kwotę 8.000,00 zł za sprzedaż należącego do niego garażu.

/dowód: pokwitowanie – k – 77/

W trakcie małżeństwa w 2012 roku uczestnik zaciągnął pożyczkę (...) Agricole Bank (...) w kwocie 21.779,48 zł. Kwotę tę przeznaczył na remont tarasu.

/dowód: terminarz spłaty pożyczki numer (...) – k – 52, zeznania świadka D. K. złożone na rozprawie w dniu 6 lutego 2015r./

W trakcie trwania małżeństwa tj. do dnia uprawomocnienia się wyroku rozwodowego została spłacona kwota 11.699,63 zł. Do zapłaty w tym momencie pozostały raty na łączną kwotę 14.162,71 zł.

/dowód: terminarz spłaty pożyczki wraz z dowodami spłaty pożyczki – k – 52-60 i 213-215 odwrót/

Drugim kredytem na remont domu zaciągniętym przez uczestnika stanowiła pożyczka zaciągnięta na remont drugiego tarasu zawarta w czerwcu 2013r. Opiewała ona na kwotę 8.788,98 zł. W trakcie trwania małżeństwa spłacona została kwota 3043,25 zł. Do spłaty w chwili rozwiązania małżeństwa pozostała kwota 7.390,75 zł.

/dowód: terminarz spłaty pożyczki z dowodami spłaty – k – 62-70 i 216-221 odwrót/

W dniu 16 listopada 2007 roku małżonkowie J. zaciągnęli kredyt mieszkaniowy. Przed uprawomocnieniem się wyroku rozwodowego, w dniu 7 lutego 2014r. uczestnik dokonał spłaty pozostałej kwoty zadłużenia opiewającego na kwotę 7.875,56 zł.

/dowód: wydruk wykonanej operacji – k – 24, wniosek o całkowitą spłatę kredytu – k 25/

Na spłatę tego zadłużenia uczestnik pożyczył od swojej matki K. J. (1) kwotę niezbędną do spłaty pozostałych rat pożyczki z 2007 roku.

/dowód: wydruk potwierdzenia operacji – k – 24 i zeznania świadka K. J. złożone na rozprawie w dniu 6 lutego 2015r./

Uczestnik spłacił matce z tytułu udzielonej pożyczki kwotę 8.180 zł, płacąc ją w ratach począwszy od23 lutego 2014r. – k – 28-35/

Kilka miesięcy po zawarciu małżeństwa wnioskodawczyni urodziła córkę. Wychowywała syna z pierwszego małżeństwa oraz córkę z małżeństwa z uczestnikiem i przebywała na urlopie wychowawczym. Przez pierwsze 6 lat małżeństwa nie pracowała. Była to decyzja podjęta wspólnie z mężem. Później podejmowała różne prace a od kilku lat pracuje jako nauczycielka i zarabia na rękę około 1.800,00 zł.

/dowód: przesłuchanie wnioskodawczyni w trybie przepisu art. 682 i 567 § 3 k.p.c. na rozprawie w dniu 5 grudnia 2014r. i zeznania wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 9 grudnia 2015r./

Uczestnik R. J. pracuje jako kierowca w transporcie międzynarodowym. Mieszka i pracuje za granicą a dom w O. zajmuje syn wnioskodawczyni. Uczestnik otrzymywał wynagrodzenie kilkakrotnie wyższe niż wnioskodawczyni.

/dowód: przesłuchanie uczestnika w trybie przepisu art. 682 i 567 § 3 k.p.c. na rozprawie w dniu 5 grudnia 2014r. i zeznania wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 9 grudnia 2015r./

Sąd zważył co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 567 § 3 k.p.c. do postępowania o podział majątku stosuje się odpowiednio przepisy o dziale spadku i tak, stosując odpowiednio przepis art. 681 k.p.c., skład i wartość majątku wspólnego ustala sąd. W oparciu o opinię biegłego sąd ustalił wartość nieruchomości zabudowanej położonej w O. na kwotę 178.000,00 zł. Żadna ze stron nie kwestionowała opinii biegłego w tej mierze, zostały w niej wyjaśnione podstawy określenia wartości i sąd przyjął wnioski biegłego jako zasadne.

Co do pozostałych rzeczy ruchomych to uczestnik zaakceptował wartość większości rzeczy wskazaną przez wnioskodawczynię, a ta ostatnia zgodziła się na wskazaną przez uczestnika wartość telewizorów i odtwarzacza B. Ray. Znalazło to wyraz w punkcie I postanowienia, gdzie sąd ustalił skład majątku wspólnego i jego wartość na kwotę 215.710 zł

Wnioskodawczyni wnosiła o ustalenie równych udziałów w majątku wspólnym. Uczestnik chciał, by sąd ustalił, że jego udział wynosi 2/3 a uczestniczki 1/3. Przepis art. 43 § 1 k.r.iop. statuuje domniemanie równych udziałów małżonków w majątku wspólnym. Wyjątkiem od tej zasady jest możliwość ustalenia innej wielkości tych udziałów, przy czym przepis § 2 art. 43 ustala dwie łączne przesłanki warunkujące ustalenie nierównych udziałów: 1) istnienie ważnych powodów i 2) przyczynienie się małżonków do powstania majątku w różnym stopniu. Stosownie do treści przepisu art. 43 § 3 k.r.iop. przy ocenie w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym. Fakt, że wnioskodawczyni w pierwszych latach małżeństwa nie zarabiała, wynikał z konieczności zajmowania się dzieckiem, co wynikało, jak podkreślała wnioskodawczyni, ze wspólnej decyzji małżonków. W kontekście powyższego, przy późniejszym podjęciu pracy przez wnioskodawczynię, nie można mówić o znacznej różnicy w przyczynieniu się małżonków do powstania majątku wspólnego. Jeśli nawet można mówić o pewnej dysproporcji stron przy tworzeniu majątku wspólnego, to brak jest „ważnych powodów” przemawiających za ustaleniem nierównych udziałów. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w postanowieniu z 26 listopada 1973r. ważne powody ustalenia nierównych udziałów w majątku wspólnym zachodzą nie w każdym wypadku faktycznej nierówności przyczynienia się każdego z małżonków do powstania majątku wspólnego, lecz przede wszystkim wówczas, gdy małżonek, przeciwko któremu skierowane jest żądanie ustalenia nierównych udziałów, w sposób rażący lub uporczywy nie przyczynia się do powstania majątku wspólnego (patrz. sygn. akt III CRN 227/73, OSNCP 1974, nr 11, poz. 189). W tych warunkach, przy ustaleniu udziałów stron w majątku wspólnym, sąd nie znalazł podstaw do przyjęcia wniosków uczestnika i obalenia zasady wynikającej z art. 43 par. 1 k.r. i op. Znalazło to wyraz w treści punktu II postanowienia.

Wnioskodawczyni i uczestnik wskazali także na sposób podziału majątku i niemal cały majątek przypadł uczestnikowi, za wyjątkiem samochodu osobowego H. i starej maszyny do szycia. Wnioskodawczyni otrzymała więc rzeczy o wartości 20.200,00 zł. Rzeczy, które otrzymał uczestnik mają wartość 195.510,00 zł.

Uczestnik postępowania wnosił o ustalenie, że jego nakład z majątku osobistego na majątek wspólny wynosił 53.000,00 zł. Wnioskodawca wykazał, że w trakcie trwania małżeństwa sprzedał spółdzielcze własnościowe mieszkanie i garaż za łączną kwotę 53.000,00 zł. Fakt powyższy nie oznacza jednak, by zaszła podstawa do zwrotu powyższej kwoty. Z aktu notarialnego, potwierdzającego nabycie przez małżonków J. nieruchomości w O. wynika, że kwotę 30.000,00 zł na pokrycie ceny, małżonkowie mieli zapłacić z kredytu, o który wystąpili do (...) S.A. Oddział w K.. Przy przyznaniu przez wnioskodawczynię, że część pieniędzy na pokrycie ceny za nieruchomość pochodziła ze sprzedaży mieszkania uczestnika oraz faktu bliskości czasowej nabycia nieruchomości w O. i sprzedaży mieszkania przez uczestnika, można było przyjąć, że na zakup nieruchomości wspólnej uczestnik ze swojego majątku osobistego przeznaczył brakującą kwotę 15.000,00 zł. Zgodnie z treścią przepisu art.45 § 1 zd. 2 k.r.iop. każdy z małżonków może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Zdanie 3 tego przepisu mówi natomiast, że nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności. Uczestnik nie wykazał, by środki ze sprzedaży mieszkania i garażu zwiększyły wartość majątku, można więc domniemać, że zostały one, poza wspomnianą wyżej kwotą 15.000,00 zł, zużyte na zaspokojenie potrzeb rodziny.

Uczestnik używa kodeksowych zwrotów „wydatki” i „nakłady” myląc jednak te pojęcia, przynajmniej ich rozumienie na gruncie kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W doktrynie przyjmuje się, że nakłady poczynione na rzecz są to koszty poniesione w związku z zachowaniem, używaniem lub ulepszeniem rzeczy, natomiast wydatki poniesione na rzecz są to koszty związane z jej nabyciem (patrz. J. St. Piątowski: Stosunki majątkowe między małżonkami Warszawa 1955, s. 26). Rozgraniczenie tych pojęć nie jest jednak ostre i można je stosować naprzemiennie, nie ma to jednak większego znaczenia, ponieważ przepis art. 45 jednakowo traktuje jedne, jak i drugie. Sąd w postanowieniu użył tylko sformułowania nakłady, choć faktycznie, poniesiony przez uczestnika koszt w postaci 15.000,00 zł stanowił wydatek z jego majątku osobistego na majątek wspólne.

Zgłoszone przez uczestnika dalsze „wydatki” stanowiły w istocie nakłady z jego majątku osobistego na majątek wspólny. Nie wszystkie zgłoszone żądania w tej mierze zasługiwały na uwzględnienie. Należy zauważyć, że spłata zaciągniętego przez obu małżonków w (...) S.A Oddział w K. kredytu z 2007r. w wysokości 7.875,56 zł nastąpiła z pożyczki udzielonej uczestnikowi przez jego matkę. Uczestnik spłacił ten kredyt jeszcze przed uprawomocnieniem się wyroku rozwodowego. W tych warunkach niezasadne było żądanie ustalenia nakładów z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny, zarówno w postaci spłaty kredytu jak i późniejszej spłaty pożyczki, z której środki zostały przeznaczone na spłatę tego kredytu.

Należy zwrócić uwagę, że uczestnik zaciągał sam pożyczki, których rozliczenia w ramach nakładów, nazwanych przez niego wydatkami, domagał się.

Warto w tym miejscu przytoczyć wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie IV CSK 203/13. Sąd Najwyższy podniósł zauważył: „jeżeli w czasie trwania wspólności majątkowej dług został zaciągnięty tylko przez jednego z małżonków i jeżeli dłużnikiem w stosunku do wierzyciela pozostaje tylko ten małżonek a korzyść majątkowa uzyskana w ten sposób została następnie przeznaczona na majątek wspólny, to korzyść ta może być – stosownie do okoliczności wynikających z ustaleń faktycznych każdego konkretnego przypadku – traktowana jako nakład z majątku tego z małżonków, który zaciągnął osobiste zobowiązanie, na majątek wspólny i rozliczana między małżonkami jako roszczenie z tytułu nakładów dokonanych na majątek wspólny. Wymaga to jednak ustalenia, na co zostały przeznaczone środki finansowe uzyskane w wyniku zaciągnięcia zobowiązania przez jednego z małżonków, co może mieć miejsce tylko w postępowaniu o podział majątku wspólnego (patrz. LEX nr 1436007).

W świetle tak rozumianych nakładów niewątpliwie pożyczka zaciągnięta przez uczestnika od matki przeznaczona na spłatę wspólnego długu stanowiła nakład z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny małżonków. Wbrew twierdzeniom uczestnika nie opiewała ona na kwotę 8.800,00 – o takiej kwocie nie mówiła w trakcie zeznań nawet matka uczestnika K. J. (1) – lecz na kwotę 8.180,00 zł. Przynajmniej takie dowody, co do spłaty takiej kwoty przedstawił uczestnik. Warto jeszcze dodać, że nakładem z majątku osobistego na majątek wspólny stanowi kwota pożyczki zaciągniętej przez jednego z małżonków niezależnie od tego, czy pożyczka ta została przez niego spłacona. Jest to inna sytuacja, niż rozliczenie w ramach podziału majątku, spłaty przez jednego małżonka wspólnych długów małżonków już po rozwiązaniu małżeństwa.

Zebrany materiał dowodowy w postaci zeznań świadka D. K. i dokumentów dotyczących harmonogramu spłat pożyczki, pozwalał – chociażby z uwagi na datę zawieranych umów – na przyjęcie, że dwie pożyczki zaciągnięte przez uczestnika w (...) Bank (...) S.A. dawały środki, które uczestnik przeznaczył na majątek wspólny. Od nominalnych kwot pożyczek należało odjąć kwoty rat spłaconych w trakcie trwania małżeństwa. Uczestnik nie przedstawił dowodów, by pożyczki te w trakcie małżeństwa spłacał z majątku osobistego. Mógł więc je spłacać z pobieranego wynagrodzenia za pracę – podstawowego źródła utrzymania (nie wykazał, by było inaczej) – a środki te, zgodnie z art. 31 § 2 pkt 1) k.r.iop., stanowią majątek wspólny. Uczestnik przedstawiając do rozliczenia te nakłady uwzględnił ten fakt, tak więc zarówna kwota 14.162,71 zł jak i kwota 7.390,75 zł stanowiła jego nakład z majątku osobistego na majątek wspólny.

Nie zostały natomiast uwzględnione jako nakłady, wydatki uczestnika związane z pokryciem spłat karty VISA Castorama z okresu od 21.01.2014 do 21.07.2014 oraz z okresu od 14.02.2014 do 1.09.2014r. Uczestnik nie wyjaśnił ani nie przedstawił dowodów jakiego charakteru zobowiązania tymi spłatami pokrywał oraz by nabywane na kartę rzeczy były przeznaczone na majątek wspólny. Brak w tej mierze wskazania źródła zobowiązania uczestnika i wyjaśnień co do rodzaju nakładów, nie pozwalały na przyjęcie dokonanych spłat jako nakładów z majątku osobistego uczestnika na rzecz majątku wspólnego małżonków. Przedstawione w piśmie z 3 grudnia 2015r. (k – 211-212) dowody wpłat z tytułu karty V. Castorama na kwotę 4.904,17 zł nie dały podstawy do zmiany oceny, by spłaty te stanowiły nakład uczestnika na majątek wspólny. Jeśli chodzi o spłatę zadłużeń z tytułu umów nr (...) to jak wyjaśniono wcześniej, że fakt dokonania spłat nie miał znaczenia dla oceny, że kwoty z tych umów, po odjęciu spłat rat dokonanych w trakcie trwania małżeństwa, zostały ocenione jako nakłady z majątku osobistego na majątek wspólny.

Uczestnik w piśmie z 3 grudnia 2015r. przedstawił dowody wpłat z tytułu zawartych umów z (...) Centertel za okresy od stycznia 2014 do lipca 2015r. i od stycznia 2014r. do września 2014r. i od listopada 2014r. do września 2015r. Wpłaty te miały jego zdaniem dowodzić nakładów z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny. Uczestnik w związku z tymi twierdzeniami nie przedstawił konkretnego roszczenia jakie by miało wynikać z tych dowodów, tak więc sąd nie mógł formułować na podstawie takiego pisma dalszych roszczeń uczestnika rozliczenia nakładów z majątku wspólnego na majątek wspólny. Uczestnik nie wyjaśnił przy tym, na czym miała polegać umowa i jakie zobowiązania z niej wynikały dla niego czy tez dla małżonków.

Mając powyższe na uwadze sąd ustalił, że nakłady uczestnika z majątku osobistego na majątek wspólny stanowiła kwota 44.733,46 zł (15.000,00 zł + 8.180,00 zł + 14.162,71 zł + 7.390,75 zł).

Dla dokonania rozliczeń przy podziału majątku stron, od ogólnej wartości majątku wspólnego (215.710,00 zł) należało odjąć kwotę nakładów uczestnika na majątek wspólny (44.733,46 zł) co daje kwotę 170.976,54 zł. Przy równych udziałach stron w tym majątku, wnioskodawczyni i uczestnik powinni otrzymać rzecz o wartości stanowiącej połowę tej kwoty tj. 85.488,27 zł. Skoro wnioskodawczyni otrzymała rzecz o wartości 20.200 zł to dla wyrównania udziałów uczestnik powinien tytułem dopłaty zapłacić wnioskodawczyni kwotę 65.288,27 zł. Taką też kwotę zasadzono od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni tytułem dopłaty co znalazło wyraz w punkcie V postanowienia. Z uwagi na to, że jest to wysoka kwota a wnioskodawczyni ma zabezpieczone potrzeby mieszkaniowe, termin zapłaty tej kwoty określono na koniec 2016r. z ustawowymi odsetkami w razie uchybieni płatności tej kwoty w terminie.

Orzekając o kosztach postępowania pomiędzy stronami sąd uznał, że powinny one je ponosić stosownie do ogólnej reguły wynikającej z przepisu art. 520 k.p.c. tj. stosownie do swojego udziału w sprawie.

W sprawie pozostały jeszcze częściowo nie uiszczone koszty sądowe, stanowiące wydatki na pokrycie kosztów stawiennictwa świadków na rozprawę. Obejmowały one sumę 1.068,86 zł. Stosownie do reguł wynikających z przepisu art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010r. nr 90, poz. 594 ze zm.) wnioskodawczynię i uczestnika zobowiązano do zapłaty po połowie tej kwoty tj. po 534,43 zł.