Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Zenon Węcławik

Protokolant: Anna Gembalska

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2016 r. w Kamiennej Górze na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.

przeciwko D. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego D. M. na rzecz strony powodowej (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. kwotę 29.237,49 zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy dwieście trzydzieści siedem i 49/100 złotych) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego od dnia 19.06.2015 r., nie przekraczającymi jednak od dnia 1.01.2016 r. dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie,

II.  umarza postępowanie w zakresie cofniętego żądania zapłaty świadczenia pieniężnego do wysokości 27.100,00 zł,

III.  zasądza od pozwanego D. M. na rzecz strony powodowej (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. kwotę 4.345,21 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.617,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

sygn. akt I C 744/16

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z/s w W., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, w pozwie złożonym w dniu 19.06.2015 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym, domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego D. M. kwoty 57.618,34 zł z następującymi odsetkami:

- umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 41.095,78 zł poczynając od dnia 19.06.2015 r.,

- ustawowymi liczonymi od kwoty 9.683,20 zł poczynając od dnia 19.06.2015 r.,

- ustawowymi liczonymi od kwoty 1.330,85 zł poczynając od dnia 19.06.2015 r.,

- ustawowymi liczonymi od kwoty 3.045,01 zł poczynając od dnia 19.06.2015 r.,

- ustawowymi liczonymi od kwoty 2.463,50 zł poczynając od dnia 19.06.2015 r.

Wniosła też o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania. Uzasadniając żądanie wywiodła, że pozwany zobowiązany jest do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem na podstawie umowy kredytu ratalnego nr (...) z dnia 29.06.2009 r., przy czym na kwotę 57.618,34 zł policzyła 41.095,78 zł tytułem niespłaconego kapitału, 9.683,20 zł tytułem odsetek karnych cedenta, 1.330,85 zł tytułem kosztów wezwań, upomnień i opłat cedenta (...) Bank S.A. w W., 3.045,01 zł tytułem odsetek umownych cedenta od zawarcia umowy do jej wypowiedzenia i 2.463,50 zł tytułem odsetek karnych cesjonariusza. W toku postępowania przedstawiła między innymi umowę kredytu nr (...) z 29.06.2009 r. i umowę przelewu wierzytelności z 19.12.2014 r. zawartą z (...) Bank S.A. w W..

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, wydał w dniu 23.06.2015 r. nakaz zapłaty, sygn. akt VI Nc-e 106965/15, którym uwzględnił powództwo w całości ( k. 5 akt ).

Pozwany D. M. złożył w terminie ustawowym sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, w którym domagał się odrzucenia pozwu z uwagi na fakt wszczęcia przez poprzednika prawnego strony powodowej egzekucji sądowej o należności dochodzone pozwem na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w sądową klauzulę wykonalności. Alternatywnie wniósł o oddalenie powództwa podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego pozwem. Z ostrożności procesowej zarzucił bezpodstawność dochodzenia części świadczenia pieniężnego - odnośnie kwoty 1.330,85 zł żądanej tytułem kosztów wezwań, upomnień i opłat cedenta ( k. 7 akt ). W rezultacie sprawa została przekazana w dniu 15.07.2015 r. Sądowi Rejonowemu w Kamiennej Górze ( k. 9 akt ). W pisemnej odpowiedzi na pozew, zawodowy pełnomocnik pozwanego wniósł ponownie o odrzucenie pozwu lub oddalenie powództwa w całości ( k. 86 - 87 akt ). Wskazał na powagę rzeczy osądzonej. Podniósł, że dochodzone roszczenie zostało już objęte bankowym tytułem egzekucyjnym zaopatrzonym w sądową klauzulę wykonalności i – pomimo zmiany wierzyciela – nadal jest możliwe prowadzenie egzekucji na jego podstawie. Powtórzył też, zgłoszony już w sprzeciwie, zarzut przedawnienia roszczeń dochodzonych pozwem.

W piśmie z dnia 25.10.2016 r. strona powodowa cofnęła pozew względem dochodzonej kwoty 27.100,00 zł i zrzekła się w tym zakresie roszczenia. Uzasadniając ograniczenie powództwa wskazała na zapłatę przez pozwanego powyższej kwoty ( k.160 akt).

Ustalono:

Strona powodowa (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. prowadzi działalność inwestycyjną mającą na celu między innymi osiąganie przychodów z lokat netto Funduszu i osiąganie zysku ze sprzedaży lokat.

( dowód: wyciąg z rejestru funduszy inwestycyjnych (...) z 16.10.2014 r. na k. 21 akt, odpis KRS z dnia 31.08.2015 r., nr (...) na k. 32 - 36 akt, odpis KRS z dnia 5.03.2015 r., nr (...) na k. 37 - 39 akt, odpis KRS z dnia 2.06.2015 r., nr (...) na k. 40 - 43 akt, odpis KRS z dnia 5.03.2015 r., nr (...) na k. 44 - 50 akt i odpis KRS z dnia 6.09.2012 r., nr (...) na k. 51 - 60 akt )

W dniu 29.06.2009 r. pozwany D. M. zawarł z (...) Bank S.A. w W. umowę o kredyt ratalny w kwocie 93.907,04 zł, nr umowy (...), w celu zakupu samochodu ciężarowego marki R. (...). Refinansowanie przez Bank kosztów zakupu tego pojazdu wynosiło 86.864,00 zł i podlegało spłacie w 60 ratach miesięcznych w okresie pięciu lat - od 5.08.2009 r. do 5.07.2014 r., każda rata po 2.258,27 zł ( z wyjątkiem pierwszej raty wynoszącej 2.500,71 zł ). Umówiona prowizja banku od kredytu wynosiła 4.225,82 zł ( 4,50 % kwoty kredytu ), zaś koszty ubezpieczenia 2.817,22 zł. Kredyt był oprocentowany według zmiennej stopy procentowej, która w dniu zawarcia umowy wynosiła 15,49 % w stosunku rocznym. Wysokość oprocentowania kredytu była sumą oprocentowania podstawowego Banku dla kredytów na zakup pojazdów i stałej marży w całym okresie kredytowania wynoszącej 5,00 %. Na wypadek opóźnienia w terminowej spłacie kredytu strony zastrzegły podwyższone odsetki odpowiadające stopie procentowej średniego oprocentowania WIBOR dla 3-miesięcznych lokat na rynku międzybankowym z 10 ostatnich dni roboczych ostatniego miesiąca poprzedniego kwartału, powiększonej o 25 punktów procentowych. Stopa tego oprocentowania w dniu zawarcia umowy wynosiła 21,00 %. Ponadto, w umowie kredytu przewidziano opłatę w wysokości 50,00 zł za wysłanie do kredytobiorcy monitu, wezwania do zapłaty lub wypowiedzenia umowy ( § 8 ).

( dowód: umowa kredytu nr (...) z dnia 29.06.2009 r. z harmonogramem spłat na k. 77 – 81 akt i wezwanie do zapłaty z dnia 23.01.2015 r. z wyliczeniem zaległych odsetek na k. 62 – 63 akt )

Przewidziane powyższą umową kredytową środki pieniężne przekazano do dyspozycji pozwanego, w związku jednak z powstaniem zaległości w spłacie kredytu (...) Bank S.A. w W. wypowiedział pozwanemu w dniu 2.09.2011 r. umowę kredytu z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia i ze skutkiem natychmiastowej wymagalności całego niespłaconego kredytu wraz z należnościami ubocznymi po upływie okresu wypowiedzenia, to jest kwoty 6.925,66 zł tytułem zaległej należności kapitałowej, kwoty 4.345,95 zł tytułem naliczonych odsetek umownych do chwili wypowiedzenia i kwoty 393,03 zł tytułem odsetek za opóźnienie w spłatach do 1.09.2011 r. Ponadto, kredytodawca naliczył pozwanemu kwotę 155,00 zł tytułem kosztów Banku zgodnie z tabelą opłat i prowizji.

( dowód: wypowiedzenie umowy kredytu z 29.06.2009 r. na k. 82 akt i wezwanie do zapłaty z 23.01.2015 r. z wyliczeniem zaległych odsetek na k. 62 – 63 akt )

Na podstawie umowy kredytu ratalnego nr (...), (...) Bank S.A. w W. wydał w dniu 30.10.2013 r. przeciwko D. M. bankowy tytuł egzekucyjny, nr (...), zaopatrzony następnie w dniu 18.02.2014 r. w sądową klauzulę wykonalności. W oparciu o przedmiotowy tytuł wykonawczy prowadzone było w wniosku Banku przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Widzewa P. P. (1) postępowanie egzekucyjne KM 55109/14, które jednak na wniosek wierzyciela zostało umorzone postanowieniem z dnia 19.08.2014 r. Następnie, wszczęte zostało przez Bank w Kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kamiennej Górze W. J. (1) postępowanie egzekucyjne pod sygnaturą akt KM 938/14. Na egzekwowaną należność składała się należność główna w kwocie 41.095,78 zł, odsetki w kwocie 13.269.61 zł, koszty procesu wynoszące 127,00 zł i koszty zastępstwa w egzekucji 900,00 zł oraz koszty egzekucyjne. Prowadzona dotychczas egzekucja należności z bankowego tytułu wykonawczego (...) Bank S.A. w W. nie doprowadziła do wyegzekwowana wierzytelności tego Banku.

( dowód: postanowienie komornika P. P. z 19.08.2014 r., KM 55109/14 na k. 92 akt, pismo komornika W. J. z 31.12.2014 r. na k. 67 akt, pismo komornika W. J. z 31.12.2014 r. na k. 83 – 84 akt oraz załączone akta egzekucyjne Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kamiennej Górze W. J. (1), sygn. akt KM 938/14 )

W dniu 19.12.2014 r. (...) Bank S.A. w W. dokonał cesji wierzytelności z umowy kredytu ratalnego nr (...) na rzecz strony powodowej (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W..

( dowód: umowa przelewu wierzytelności nr (...) z 19.12.2014 r. z załącznikami na k. 22 – 29 akt i zawiadomienie z 19.12.2014 r. na k. 61 akt )

Pismem z dnia 23.01.2015 r. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wezwał pozwanego do zapłaty 56.961,71 zł tytułem nabytych przez powodowy Fundusz od (...) Bank S.A. w W. wierzytelności z umowy kredytu ratalnego nr (...).

( dowód: wezwanie do zapłaty z z wyliczeniem zaległych odsetek na k. 62 akt )

Z niekwestionowanego przez pozwanego oświadczenia pełnomocnika strony powodowej wynika, że pozwany w toku niniejszego postępowania zapłacił powódce kwotę 27.100,00 zł, którą zaliczyła ona na poczet świadczenia pieniężnego dochodzonego pozwem w niniejszej sprawie ( pismo strony powodowej z 25.10.2016 r. na k. 160 akt ).

Sąd zważył:

Powództwo tylko w nieznacznej części okazało się nieuzasadnione.

Umowa kredu zdefiniowana jest w art. 69 ust. 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe ( Dz.U.2015.128 ). W świetle tego przepisu przez taką umowę bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Wstępnie należy się odnieść do kwestii przedawnienia roszczenia strony powodowej. Przedmiotowe roszczenie - jako majątkowe - ulega trzyletniemu okresowi przedawnienia z racji jego powiązania z prowadzoną przez poprzednika prawnego powoda działalnością gospodarczą, niezależnie od okresowego charakteru świadczenia ( art. 118 k.c. ). Bieg przedawnienia przerywany jest przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia ( art. 123 § 1 k.c. ). Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynikało, że podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego pozwem był nieuzasadniony. W realiach niniejszej sprawy, zdarzeniem przerywającym bieg przedawnienia było powstanie w dniu 18.02.2014 r. tytułu wykonawczego, poprzez zaopatrzenie bankowego tytułu egzekucyjnego w sądową klauzulę wykonalności - niezależnie od późniejszego faktu skierowania roszczenia do egzekucji sądowej ( zob. np.: wyrok SN z dnia 17 grudnia 2004 r., II CK 276/04 - Lex nr 284135 i wyrok SN z dnia 16 stycznia 2004 r., III CZP 101/03 - OSNC 2005/4/58 ). Wszystko to miało miejsce przed upływem trzech lat licząc od początku biegu przedawnienia w dniu 2.10.2011 r. ( art. 120 § 1 k.c. ). Dopiero w styczniu i październiku 2015 roku sporządzone zostały plany podziału sum uzyskanych z egzekucji, które zresztą nie zaspokajały wierzytelności poprzednika prawnego strony powodowej. W rezultacie należało przyjąć, że do chwili obecnej nie upłynął jeszcze okres przedawnienia roszczenia objętego pozwem.

Istnienie wspomnianego wyżej bankowego tytułu egzekucyjnego i fakt prowadzenia egzekucji na jego podstawie nie implikuje też ipso se koniecznością odrzucenia pozwu ( art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c ). Wprawdzie bowiem fundusze sekurytyzacyjne prowadzą zbliżoną działalność do działalności bankowej, nie oznacza to jednak, że pozwala to na uzyskanie przez fundusz sekurytyzacyjny klauzuli wykonalności na podstawie art. 788 § 1 k.p.c., gdy tytułem egzekucyjnym jest bankowy tytuł egzekucyjny ( zob. np. wyrok SN z dnia 13 kwietnia 2011 r., V CSK 312/10 - Lex nr 864023 ). W takiej sytuacji, dla umożliwienia egzekucji wierzytelności bankowej nabytej przez fundusz sekurytyzacyjny trzeba dopuścić perspektywę uzyskania przez cesjonariusza nowego tytułu wykonawczego na drodze osobnego procesu ( zob. np. wyrok SN z dnia 13 czerwca 2013 r., V CSK 329/12 - Lex nr 1375500 ). Zważywszy powyższe, należy więc odmówić skuteczności kolejnemu zarzutowi zgłoszonemu przez stronę powodową – zarzutowi powagi rzeczy osądzonej ( art. 366 k.p.c. ).

Tytułem komplementarności dodać można, że pozwanemu przysługuje ochrona prawna w postaci powództwa przeciwegzekucyjnego ( opozycyjnego ) przewidzianego przepisem art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.

Odnośnie merytorycznej oceny zasadności zgłoszonego przez stronę powodową roszczenia wypada zauważyć przede wszystkim, że pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wskazał na brak wykazania dowodowego niewielkiej tylko części dochodzonego pozwem roszczenia, a mianowicie kwoty 1.330,85 zł żądanej tytułem kosztów wezwań, upomnień i opłat cedenta. Kwestię tę należy widzieć w kontekście przepisów art. 503 § 1 k.p.c. i art. 505 § 2 k.p.c., ponieważ - co prawda - sprzeciw pozwanego skierowany został względem całego kwestionowanego nakazu zapłaty, jednakże domagając się odrzucenia pozwu lub oddalenia powództwa w całości, pozwany poprzestał jedynie na zgłoszeniu zarzutów powagi rzeczy osądzonej i przedawnienia roszczenia. Nie podważał natomiast stricte merytorycznych podstaw dochodzonego pozwem świadczenia pieniężnego, w tym zwłaszcza umowy kredytowej i oświadczenia o jej wypowiedzeniu wyznaczającego wymagalności całej dochodzonej należności. Nie zaoferował też w tym względzie żadnych dowodów osobowych lub rzeczowych wywiązania się przez niego ze zobowiązań umownych, np. pokwitowań ( art. 462 k.c. i art. 466 k.c. ). Zakwestionował jedynie niewielką część żądania pozwu - kwotę 1.330,85 zł, dochodzoną tytułem kosztów wezwań, upomnień i opłat cedenta, wskazując, że żądanie strony powodowej w tym zakresie nie zostało wykazane. Należało w tym zakresie podzielić stanowisko pozwanego, ponieważ w toku postępowania strona powodowa nie przedstawiła w istocie jakichkolwiek dowodów na okoliczność wskazywanych przez nią upomnień i wezwań, mających uzasadniać kwotę 1.330,85 zł. W tej mierze przedłożyła jedynie wypowiedzenie umowy kredytu, którego koszt według umowy stron odpowiadał kwocie 50,00 zł ( k. 82 akt ). Ostatecznie zatem z tego tytułu należało się powódce wyłącznie 50,00 zł, czyli o 1.280,85 zł mniej niż żądała i właściwym było pomniejszenie o tyle przyznanej stronie powodowej należności. Skuteczne zakwestionowanie przez pozwanego żądania pozwu do wysokości 1.280,85 zł, nie pozwalało zaliczyć zapłaconej przez pozwanego w toku postępowania kwoty 27.100,00 zł na poczet tychże, nieudowodnionych przez powódkę należności z tytułu upomnień i wezwań ( art. 451 § 3 k.c. ). Poza tym strona powodowa przedstawiła wystarczające dowody na poparcie reszty swoich żądań, w tym zwłaszcza umowę kredytu, której pozwany nie kwestionował. Podsumowując, stronie powodowej należała się ostatecznie kwota 29.237,49 zł, wynikająca z odjęcia kwoty 1.280,85 zł od żądanej przez powódkę kwoty 57.618,34 zł i po odliczeniu kwoty 27.100,00 zł zapłaconej przez pozwanego.

W zakresie pozwu cofniętego o kwotę 27.100,00 zł z uwagi na częściową spłatę długu przez pozwanego, postępowanie podlegało umorzeniu.

Nabycie wierzytelności przez stronę powodową od pierwotnego wierzyciela nic nie zmienia w poruszonych wyżej kwestiach ( art. 509 § 1 k.c. ). Przedmiotem przelewu może być bowiem co do zasady wierzytelność istniejąca i powinna być ona w dostateczny sposób oznaczona, zindywidualizowana ( tak też E. Łętowska (w:) System prawa cywilnego, t. III, cz. 1, s. 904 ). Dotyczy to przede wszystkim wyraźnego określenia stosunku zobowiązaniowego, którego elementem jest zbywana wierzytelność wraz z oznaczeniem jej istotnych elementów ( zob.: wyrok SN z dnia 11 maja 1999 r., III CKN 423/98 - Biul. SN 2000/1/1 i wyrok SN z dnia 5 listopada 1999 r., III CKN 423/98 - OSN 2000/5/92 ).

Stwierdzić też trzeba, że naliczenie przez stronę powodową od zaległych należności odsetek umownych ( art. 359 § 2 ^1-3 k.c. ) i ustawowych ( art. 481 § 1 i 2 k.c. ) do chwili złożenia pozwu, przy uwzględnieniu okresów ich naliczeń, było właściwe i nie budziło zastrzeżeń. Strona powodowa była też uprawniona – w świetle art. 482 § 1 k.c. w związku z art. 481 § 1 i 2 k.c. – do naliczania ustawowych odsetek za opóźnienie od zaległych odsetek poczynając od chili złożenia pozwu ( zob. np. postanowienie SN z dnia 5 października 1994 r., III CZP 128/94 - Lex nr 5396 oraz T. Wiśniewski (w:) G. Bieniek, Komentarz, t. I, 2011, s. 798 ).

Mając na uwadze ustalone w sprawie okoliczności i przywołane wyżej motywy – po myśli art. 69 Prawa bankowego w związku z art. art. 509 § 1 i 2 k.c., art. 118 k.c. i art. 123 § 1 pkt 1 k.c. – orzeczono jak w punkcie I wyroku.

W zakresie cofniętego żądania zapłaty świadczenia pieniężnego do wysokości 27.100,00 zł i zrzeczenia się roszczenia w tym zakresie, na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w związku z art. 203 § 1 i 4 k.p.c., postępowanie umorzono ( punkt II wyroku ).

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje uzasadnienie w treści art. 100 zd. drugie k.p.c, zgodnie z którym Sąd może włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania. Strona powodowa uległa zaledwie w 2,3 % swojego żądania, zaś umorzenie postepowania co do kwoty 27.100,00 zł nastąpiło po jej zapłacie przez pozwanego w toku procesu. Zasądzono więc na rzecz strony powodowej koszty procesu w wysokości łącznej 4.345,21 zł, na co policzono kwotę 721,00 zł opłaty sądowej, koszty zastępstwa procesowego wynoszące 3.617,00 zł i 7,21 zł opłaty manipulacyjnej.