Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 sierpnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Anna Lasko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 01 sierpnia 2018 r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko D. Ł.

o zapłatę

I  zasądza od pozwanego D. Ł. na rzecz strony powodowej (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 4.985,65 zł (słownie złotych: cztery tysiące dziewięćset osiemdziesiąt pięć 65/100 ) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01.12.2017r. do dnia zapłaty,

II  zasądza od pozwanego D. Ł. na rzecz strony powodowej (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 980,63 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 388/18

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie od pozwanego D. Ł. kwoty 4 985,65 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia powództwa tj. 01.12.2017 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Uzasadniając swoje żądanie podała, iż w dniu 10.08.2017 r. nabyła od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wierzytelność wobec pozwanego. Wierzytelność ta powstała w związku z udzieloną pozwanemu przez zbywcę wierzytelności umową pożyczki z dnia 27.03.2017 r. nr (...), na podstawie której otrzymał on określoną w umowie kwotę pieniężna, jednocześnie zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach określonych w tejże umowie. D. Ł. nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania, nie regulując na rzecz pożyczkodawcy wymagalnych kwot w wysokościach i w terminach określonych w zawartej przez nich umowie pożyczki. W związku z powyższym niespłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwota odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia.

Pozwany D. Ł. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa w całości, podnosząc zarzut braku wymagalności dochodzonego roszczenia. Zarzucił ponadto: nie udowodnienie wysokości roszczenia co do wysokości jak i co do zasady, nieważność umowy pożyczki, brak należytego umocowania osoby występującej w sprawie, brak związania go postanowieniami umowy w części dotyczącej wysokości odsetek za opóźnienie, brak wskazania wysokości stopy procentowej odsetek, brak wypowiedzenie umowy i brak wymagalności części rat, brak dostarczenia mu wszystkich dowodów dotyczących żądanego roszczenia w tym pełnomocnictwa do występowania w sprawie, brak dostarczenia mu porozumienia w sprawie przejętych wierzytelności i wykazy scedowanych wierzytelności na stronę powodową, brak wykazania wysokości odsetek naliczonych przez stronę powodową oraz pominięcie dokumentów złożonych przez (...) S.A. z siedzibą we W..

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY

W dniu 27 marca 2017 r. zawarta została umowa pożyczki nr (...) pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., a pozwanym D. Ł. w wysokości 4 000,00 zł. W ramach tej umowy doszło do wypłaty pozwanemu środków pieniężnych w wysokości 4 000,00 zł. Zgodnie z załączonym do umowy harmonogramem termin spłaty pożyczki został ustalony na 26.04.2017 r.

Dowód:

- ramowa umowa pożyczki nr (...) z dnia 27.03.2017 r. ( k: 37-42v)

- ksero przelewu (k. 45)

- harmonogram (k. 36)

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 10 sierpnia 2017 r. zawarł z (...) S.A. z siedzibą we W. umowę przelewu wierzytelności, cedując na jej rzecz całość praw i obowiązków wynikających z umów bankowych pierwotnego wierzyciela. Szczegółowe warunki umowy cesji zostały określone przez strony umowy w Warunkach Cesji, stanowiących załącznik C zawartego w dniu 12.06.2017 r. Porozumienia o organizacji cesji wierzytelności oraz aneksie do Porozumienia o organizacji cesji wierzytelności zawartym w dniu 21.09.2017r. W wyciągu z załącznika do umowy cesji wskazano, że pożyczkobiorcą był pozwany D. Ł..

Dowód:

- odpis KRS (k: 16-19)

- odpis KRS (k. 61-67)

- kserokopia porozumienia o organizacji cesji wierzytelności z dnia 12.06.2017 r. (k. 20-27

- kserokopia umowy cesji z dnia 10.08.2017 (k: 28-28v)

- wyciąg z załącznika do umowy cesji (k: 29-31)

Dnia 24.08.2017 r. pozwany D. Ł. został wezwany do zapłaty długu wynikającego z umowy pożyczki nr (...) z dnia 27.03.2017 r. oraz zawiadomiony o cesji wierzytelności.

Dowód:

- kserokopia wezwania do zapłaty z dnia 24.07.2017 r. (k: 47-47v)

SĄD ZWAŻYŁ CO NASTĘPUJE

Ustaleń powyższych Sąd dokonał na podstawie dokumentów przedłożonych przez stronę powodową. Pozwany zakwestionował istnienie wierzytelności i jej cesję, jednakże nie podjął jakiejkolwiek aktywności dowodowej zmierzającej do wykazania swoich twierdzeń.

Zgodnie z przepisem art. 720 k.c. umowa pożyczki jest stosunkiem prawnym umownym, do którego essentialia negotti należy zobowiązanie dającego pożyczkę do przeniesienia na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo innych rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Ponadto umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona pismem.

Pozwany podnosił brak legitymacji czynnej po stronie powodowej, gdyż jego zdaniem nie doszło do skutecznego przelewu wierzytelności. Jednak w ocenie sądu nie było podstaw do jego uwzględnienia. Wedle art. 509 k.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Strona powodowa (...) S.A. z siedzibą we W. jako podstawę swojego roszczenia wskazała wierzytelność nabytą od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., wobec której pozwany był zobowiązany na podstawie zawartej w dniu 27 marca 2017 r. umowy pożyczki w formie elektronicznej nr (...) do jej spłaty w terminie określonym w umowie tj. 26.04.2017 r. Co do kwestii uzasadnienia roszczenia zarówno co do zasady, jak i co do wysokości to strona powodowa przedstawiła dowody na poparcie swoich twierdzeń. Z załączonego do umowy harmonogramu wynika, że terminem wymagalności dochodzonego w niniejszym postępowaniu roszczenia jest 26.05.2017 r. tj. dzień ustalony jako termin spłaty zobowiązania. W związku z powyższym – wbrew zarzutom pozwanego – zostało wykazana zarówno wymagalność roszczenia jak i w ogóle istnienie roszczenia.

Zgodnie z zasadą kontradyktoryjności, strony są zobowiązane do wskazania dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Wynika to z przepisu art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c., które nakładają obowiązek wykazania takich twierdzeń. W niniejszej sprawie strona powodowa (...) S.A. z siedzibą skutecznie udowodniła swoje twierdzenia. Przede wszystkim przedstawiła ramową umowę pożyczki nr (...), potwierdzenie wypłacenia środków pożyczkobiorcy, oraz nabycie w drodze cesji wierzytelność przysługującą pierwotnemu wierzycielowi w stosunku do pozwanego. Twierdzenia pozwanego były natomiast gołosłowne, nie poparte żadnymi dowodami. Co więcej, pozwany nie uzasadnił w żaden sposób stawianych zarzutów.

O odsetkach ustawowych Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 481 § 1 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Mając na uwadze ustalone w sprawie okoliczności faktyczne oraz przywołane przepisy w punkcie I wyroku zasądzono od pozwanego D. Ł. na rzecz (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 4 985,65 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu tj. 01.12.2017 r. do dnia zapłaty.

W punkcie II sentencji, w myśl przepisu art. 98 k.p.c., zasądzono od pozwanego D. Ł., jako strony w całości przegrywającej proces, na rzecz strony powodowej (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 980,63 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na kwotę tę składały się: 63,00 zł – opłata sądowa, 900,00 zł – wynagrodzenia radcy prawnego, 17,00 zł – opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 0,63 zł – kosztów prowizji od przelewu.