Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Joanna Pulkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2021 r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa S. T.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda S. T. kwotę 17.734,36 zł (słownie złotych: siedemnaście tysięcy siedemset trzydzieści cztery i 36/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28.06.2020 r. do dnia zapłaty;

II  dalej idące powództwo oddala;

III  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda S. T. kwotę 5.617,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV  nakazuje stronie pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W., aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) kwotę 471,38 zł tytułem zwrotu wydatków, wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 125/20

UZASADNIENIE

Powód S. T. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 18 561,27 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- od kwoty 18 161,27 zł od dnia 28.06.2019 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 400,00 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje żądanie powód podał, że w dniu 20.05.2019 r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzony został należący do niego pojazd marki F. (...) o nr. rej. (...). Powód wskazał, że sprawca szkody był objęty ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej. Powód wyjaśnił, że pozwane Towarzystwo (...) przyjęło na siebie odpowiedzialność za powstałą szkodę i w oparciu o sporządzoną przez siebie ekspertyzę wypłaciło odszkodowanie w kwocie 16 011,97 zł. Powód podniósł, że zlecił wykonanie prywatnej kalkulacji, z której wynika, że naprawa pojazdu wyniesie 34 173,24 zł. Powód dochodzi kwoty 18 161,27 zł tytułem dopłaty do kosztów naprawy pojazdu oraz kwoty 400 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzenia opinii technicznej.

Strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana przyznała, że na podstawie zgłoszenia szkody w dniu 21.05.2019 r. przeprowadziła postępowanie likwidacyjne i w jego wyniku dokonała wypłaty kwoty odszkodowania, która – w ocenie strony pozwanej - pozwala na przywrócenie uszkodzonego pojazdy do stanu sprzed szkody. Strona pozwana zarzuciła, że poszkodowany przyczynił się do zwiększenia rozmiarów szkody poprzez nieskorzystanie z warsztatu naprawczego znajdującego się w sieci naprawczej (...). Pozwany Zakład (...) wskazał, że koszty prywatnej kalkulacji nie pozostają w związku przyczynowym ze szkodą.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20.05.2019 r. w C. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki F. (...) o numerze rejestracyjnym

(...) należący do powoda S. T.. Sprawca zdarzenia objęty był ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W.. Poszkodowany dokonał zgłoszenia szkody następnego dnia po zdarzeniu tj. w dniu 21.05.2019 r. Strona pozwana na podstawie decyzji z dnia 27.06.2019 r. przyznała i wypłaciła odszkodowanie z tytułu kosztów naprawy pojazdu w łącznej kwocie 16 011,97 zł.

(okoliczności bezsporne)

Z kalkulacji rzeczoznawcy wykonanej na zlecenie powoda wynikało, że koszt naprawy przedmiotowego pojazdu wyniesie 34 173,24 zł. Powód zapłacił za wykonanie tej opinii 400 zł.

Dowody: kalkulacja naprawy k. 18-21, faktura k. 22, dowód wpłaty k. 23.

Rzeczywisty koszt naprawy uszkodzeń pojazdu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) powstałych w dniu 20.05.2019 r., przy zastosowaniu nowych, oryginalnych części zamiennych i średniej stawki za usługę naprawy wynosi 33 346,33 zł i nie przewyższa wartości tego pojazdu w stanie sprzed szkody.

Dowód: opinia biegłego z zakresu kosztów napraw powypadkowych J. W. k. 73- 108, wycena (...) – akta szkody – płyta CD k.

Pozew został doręczony stronie pozwanej w dniu 28.05.2020 r.

Dowód: elektroniczne potwierdzenie odbioru k. 34.

Sąd zważył co następuje:

Ustaleń stanu faktycznego dokonano w oparciu o zebrane dowody z dokumentów, przede wszystkim w oparciu o treść opinii biegłego sądowego z zakresu kalkulacji warsztatowej. W tym miejscu należy wskazać, że autentyczność dokumentów nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości. Poza sporem pozostawały takie okoliczności jak odpowiedzialność strony pozwanej co do zasady za naprawienie szkody oraz wysokość dotychczas wypłaconej kwoty odszkodowania. Sporny był przede wszystkim rzeczywisty koszt naprawy uszkodzeń pojazdu należącego do powoda S. T.. Należało także odnieść się co do zasadności zwrotu kosztów wykonania prywatnej kalkulacji.

W pierwszym rzędzie trzeba zauważyć, że strona pozwana ponosiła za sprawcę szkody odpowiedzialność gwarancyjną za jej naprawienie w związku z istnieniem umowy odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Odpowiedzialność taką strona pozwana zresztą na siebie przyjęła dokonując wypłaty bezspornej sumy odszkodowania. Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Pojęcie szkody nie zostało zdefiniowane ustawowo, przyjmuje się jednak, że szkodą jest każdy uszczerbek w prawnie chronionych dobrach, z którym to ustawa wiąże powstanie odpowiedzialności odszkodowawczej. Szkoda majątkowa obejmuje rzeczywistą stratę ( damnum emergens) oraz utracone korzyści ( lucrum cessans). Według przepisu art. 363 § 1 k.c., naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Ustaleń w zakresie określenia rzeczywistych kosztów naprawy pojazdu sąd dokonał w oparciu o opinię biegłego sądowego z zakresu wyceny kosztów napraw powypadkowych J. W.. Wydaną opinię należy ocenić jako pełną, spójną i fachową. Biegły odniósł się do kosztorysów napraw przedłożonych przez strony procesowe. Zaznaczył, iż kosztorys (...) zawierał potrącenie za materiały lakiernicze w wysokości 33%, użyto stawki za roboczogodzinę 50/50zł netto, w naprawie zastosowano części PJ oraz części Q. Według kalkulacji biegłego sądowego koszt naprawy z użyciem części oryginalnych przy przeciętnych cenach usług w warsztatach samochodowych w regionie wynosi łącznie 33 346,33 zł. Zgodzić się należy z biegłym, że tylko zastosowanie w naprawie części oryginalnych doprowadzi pojazd powoda do stanu sprzed szkody. (...) powoda w chwili zdarzenia było prawie nowe. W ocenie sądu bez znaczenia jest to w jaki sposób naprawił swój pojazd S. T.. To do decyzji poszkodowanego pozostaje kwestia sposobu naprawy bądź też czy w ogóle podejmie on decyzję o naprawie uszkodzeń. Z tego powodu zupełnie nietrafiony był zarzut strony pozwanej dotyczący przyczynienia się do rozmiarów szkody poprzez nieskorzystanie przez poszkodowanego z zaoferowanej naprawy w serwisie współpracującym z (...). Istotne jest również, że wartość pojazdu w stanie sprzed zdarzenia (określona przez Ubezpieczyciela) nie przewyższała kosztów jego naprawy. Nie mieliśmy zatem do czynienia w sprawie ze szkodą całkowitą. Należy podkreślić, że po doręczeniu odpisu opinii stronie pozwanej, ta nie zgłaszała do niej żadnych zastrzeżeń. Zdaniem sądu, skoro nie stwierdzono, że w pojeździe F. (...) były zamontowane części inne niż oryginalne, to kalkulacja kosztów naprawy powinna opierać

się na użyciu części oryginalnych. Tylko w takim przypadku można zakładać, że dojdzie do pełnej kompensaty szkody. Uwzględniając zatem użycie części oryginalnych oraz średnich stawek usług z rynku lokalnego biegły oszacował rzeczywisty koszt naprawy auta na kwotę 33 346,33 zł. Należało zatem zasądzić dopłatę do odszkodowania w kwocie 17 334,36 zł (strona pozwana wypłaciła do tej pory sumę 16 011,97 zł). Taka kwota pozwoli na pełną rekompensatę szkody, a przy tym nie doprowadzi do wzbogacenia powoda.

W tym miejscu trzeba odnieść się do prywatnej kalkulacji wykonanej na zlecenie powoda, a konkretnie do ustalenia czy powodowi należy się od strony pozwanej zwrot kosztów wykonania tej ekspertyzy. W ocenie sądu roszczenie to również było zasadne. Powód S. T. występował bowiem w sprawie jako osoba fizyczna. Nie zajmował się zawodowo windykacją kosztów napraw w związku ze szkodami komunikacyjnymi. Pozyskana przez powoda opinia techniczna niewątpliwie dała mu ogląd co do faktycznych kosztów naprawy pojazdu, które, jak się okazało, były znacznie wyższe niż ustalone przez stronę pozwaną. Z tej przyczyny można mówić o istnieniu związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy zleceniem wykonania kalkulacji kosztów naprawy a samą szkodą.

Orzeczenie w zakresie odsetek oparte jest na przepisie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Powód nie przedłożył dowodu świadczącego o tym, aby na etapie przedsądowym zgłosił Ubezpieczycielowi szkodę określoną kwotowo. W aktach szkody również brak jest takiego dowodu. W tej sytuacji należało zasądzić odsetki po upływie 30 dni od doręczenia stronie pozwanej pozwu, w którym żądanie zostało kwotowo określone. Dopiero wraz z upływem tej daty można mówić o opóźnieniu strony pozwanej w spełnieniu świadczenia.

Powództwo jedynie w niewielkim zakresie zostało oddalone (co do zwrotu kosztów naprawy ponad kwotę 17 334,36 zł, a także co do roszczenia o datę odsetek).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. bowiem powód uległ w sporze tylko nieznaczenie. Do kosztów powoda należały: 3 600,00 zł – koszty zastępstwa procesowego, 1 000,00 zł – opłata sądowa od pozwu, 1 000,00 zł – wydatek na opinię, 17,00 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa; łącznie – 5 617,00 zł i taką sumę w III punkcie wyroku zasądzono powodowi od strony pozwanej tytułem zwrotu kosztów procesu.

W końcowym punkcie wyroku nakazano stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze kwotę 471,38 zł tytułem wydatków

wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa na poczet wynagrodzenia biegłego. Orzeczenie oparto na przepisie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 zd. 2 k.p.c.